5 kocich chorób, które mogą zagrozić Twojemu pupilowi

Kocie choroby są różne. Niektóre kwalifikuje się jako choroby kociąt, bo mają zmniejszoną odporność i często na to chorują, ale te choroby przytrafiają się też starszym osobnikom. Jakie jednak są najczęstsze, jak rozpoznać chorobę i jak leczyć?

Cukrzyca - jeżeli jest to lżejszy przypadek cukrzycy, stosuje się m.in. doustne leki przeciwcukrzycowe. Gdy jest to cięższy przypadek, trzeba wyrównywać stężenie poziomu glukozy we krwi przez podawanie insuliny. Ważna jest dieta – karma powinna być mokra, nie sucha, a do tego powinna mieć niską zawartość węglowodanów, a dużą białka.

Niewydolność nerek - Leczenie będzie zależało od stadium choroby. Przeważnie widać objawy, gdy nerki są zniszczone w 75%, niestety wtedy już jest za późno na ratunek. Jeżeli jednak odkryje się chorobę na czas, trzeba zadbać o to, aby kot był nawodniony i jadł, a jego pokarm był o obniżonym poziomem białka i fosforu.

Choroby układu moczowego - Infekcja pęcherza i dróg moczowych często jest przyczyną obecności kryształów, które tworzą kamienie, ale mogą też być spowodowane bakteriami i wirusami. Będzie trzeba wprowadzić odpowiednią dietę, a także upewnić się, że kot pije dużo wody. Ważne będą również: środki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz antybiotyki.

Koci katar - Jest to zapalenie górnych dróg oddechowych, wywołane przez herpeswirusa i kaliciwirusa. Jeżeli choroba jeszcze się nie rozwinęła, przeważnie wystarczają leki przeciwzapalne, krople do oczu oraz leki na wzmocnienie odporności.

Panleukopenia / kocia parwowiroza / koci tyfus / nosówka kotów / zakaźne zapalenie jelit / agranulocytoza - W przypadku tej choroby stosuje się przede wszystkim antybiotyki. Ważne jest również nawodnienie i wzmocnienie kota (drogą dożylną wprowadzenie elektrolitów i glukozy), podanie witaminy z grupy B i witaminę C oraz środki przeciwbólowe i przeciwwymiotne.

U kotów domowych łatwiej zauważyć początki choroby, chociażby dlatego, że zwierzak załatwia się w domu. Jeżeli dostrzeżesz krew w kuwecie, będzie to dowód na to, że Twojemu zwierzakowi coś się przytrafiło. Może być to w miarę niegroźne po przypadkowe spożycie toksyn, poważne choroby układu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit), alergie czy nawet nowotwór. Warto zebrać próbki i udać się z nimi i kotem do kliniki weterynaryjnej.

Należy również zwracać uwagę na zęby kota. Jeżeli na płytce nazębnej nagromadzi się kamień (złogi bakteryjne), może dojść do zapalenia dziąseł i zębów. Zignorowanie tego może doprowadzić nawet do uszkodzenia narządów wewnętrznych kota. Sprawdź także ten artykuł o tabletkach na odrobaczenia dla kota.

Na co zwracać uwagę?

Objawy Istnieje szereg innych chorób, na które może zachorować kot. Każdy organizm jest inny. Niektóre koty będą bardziej odporne, inne mniej. Będą takie, które mięso kurczaka będzie uczulać, ale są przecież koty, które nie mają alergii pokarmowych. Jak jednak dostrzec, że coś jest nie tak?

Chory kot wcale nie musi pokazywać po sobie, że coś mu dolega. Wręcz przez bardzo długi czas może nie dawać żadnych sygnałów, a potem jest już za późno na ratunek, bo choroba za bardzo się rozprzestrzeniła. Dlatego ważne jest, aby obserwować swojego pupila i chodzić z nim na regularne wizyty do weterynarza. Badanie krwi nie jest drogie, a właściciel może się upewnić, czy z jego zwierzątkiem jest wszystko w porządku.

Na co zwracać uwagę? Biegunka, wymioty, gorączka – takie objawy powinny zaalarmować właściciela kota. Owszem, jeżeli w wymiotach znajdują się wyłącznie zbite kulki sierści, nie musi to oznaczać, że kot jest chory. Jednak, jeśli kot zwymiotuje raz, drugi i trzeci, a będzie to miało miejsce po każdym posiłku, to znak, że coś się dzieje. Im szybciej kot zostanie przebadany, tym lepiej.

Jak ustrzec przed chorobą?

Choroby u kota mogą być na podłożu genetycznym, na co właściciel nie ma wpływu. Jeżeli znalazł kota chorego na białaczkę, również nic z tym nie zrobi. Może jednak ustrzec go przed innymi schorzeniami. Jak?

Przede wszystkim nie wolno dopuszczać chorych kotów do tych zdrowych. O zarażenie się nie jest trudno. U małych kotów, zwłaszcza tych pomiędzy 6 tygodniem a 4 miesiącem życia, jest szczególne ryzyko zarażenia się, ponieważ znika odporność bierna przekazana kociakom przez matkę. Również starsze osobniki mają obniżoną odporność i łatwiej mogą się zarazić.

Kastracja kota eliminuję możliwość zachorowania kota na nowotwór – u kotek macicy, u kocura jąder. Zabieg ten polega nie tylko na permanentnym pozbawieniu kota możliwości rozmnażania się, ale również zapobiega przed poważnymi chorobami. Choć kastracja kota musi być wykonana pod narkozą, na ogół nie jest to zabieg ryzykowny. Uprzednio trzeba kotka zbadać, aby potwierdzić, że nie ma problemów z sercem ani innych dolegliwości. Komplikacje i zgony w trakcie zabiegu zdarzają się rzadko.

Nie tylko wirusowe choroby są śmiertelne, ponieważ cukrzyca czy niewydolność nerek również. Wszystko zależy od organizmu kota, stadium zdiagnozowanej choroby i późniejszego leczenia. Dlatego najważniejsze są regularne wizyty u weterynarza w celu przebadania krwi, kału i moczu pupila, a także ogólnego stanu uzębienia i futra. W badaniach wyjdzie, czy kot jest nosicielem pasożytów, czy ma cukrzyce lub chory pęcherz. W razie niejasności lekarz zleci kolejne badania.