Utrapienie polskich ogrodników z ciekawymi właściwościami leczniczymi
Jasnota purpurowa, tak jak i jasnota różowa, to roślina powszechnie występująca jako chwast w różnych miejscach na terenie naszego kraju. Niewiele jednak osób wie o zastosowaniu leczniczym tej rośliny. Zobaczmy zatem, jakie zastosowanie i właściwości lecznicze ma ten popularny chwast rosnący na terenie Polski.
Jasnota purpurowa - charakterystyka rośliny
Jasnota purpurowa, której nazwa łacińska to Lamium purpureum, to roślina należąca do rodziny jasnotowatych - Lamiaceae. Kiedyś rodzinę tę nazywano wargowatymi i należy do niej także jasnota różowa. Naturalnie występuje ona na terenie Afryki Północnej, Azji Zachodniej i praktycznie całej Europie. Czasem zdarza się również spotkać ją poza tymi obszarami. W Polsce jest bardzo pospolita i nazywana bywa często chwastem. Jej naturalnymi środowiskami są zarośla, rowy, przydroża i rumowiska.
Lamium purpureum to roślina jednoroczna lub dwuletnia. Zazwyczaj rośnie ona w dość dużych skupinach i ma zdolność do samozapylenia. Jej łodyga, osiągająca 10-30 cm jest czterokanciasta i może być wzniesiona lub rozesłana. Od spodu jest zielona, natomiast od góry ma różowy kolor. Przy krawędziach może być delikatnie owłosiona, natomiast w większej części jest naga.
Liście jasnoty purpurowej są bardzo podobne do liści jasnoty różowej i wydzielają dość nieprzyjemny i silny zapach. Rosną nakrzyżlegle, ich brzegi są karbowane, a wierzch połyskujący. Na spodzie są lekko owłosione. Co ciekawe, liście występujące na szczycie łodygi bardzo często mają różową barwę. Sprawdź także ten artykuł o uprawie i zastosowaniu jasnoty białej.
Kwiaty, jak sama nazwa wskazuje, są w odcieniach fioletu. Ich długość sięga do 1,5 cm. Pojawiają się one w okółkach w kątach szczytowych liści łodygi. Ich budowa jest dwuwargowa, z czego ich dolna warga jest ciemniejsza, a górna delikatnie owłosiona. Owocem jasnoty purpurowej są rozłupki w kolorze żółtoszarym o odwrotnie jajowatym, na szczycie skośnie ściętym kształcie. Całe są cętkowane.