Jedno z najpiękniejszych wiosennych drzew - judaszowiec

Judaszowiec to drzewo kwitnące, wyróżniające się niezwykłym kolorem i rozłożeniem kwiatów. Obecnie cała grupa ma dziewięć gatunków, z których aż pięć nadaje się do uprawy w naszych warunkach klimatycznych. Wygląda jak spory krzew lub niewielkie drzewo – jest to zależne od sposobu prowadzenia i konkretnego gatunku. Ma najczęściej parasolowaty pokrój, dzięki czemu wspaniale prezentuje się w ogrodzie.

Kwitnie dopiero w maju, warto jednak poczekać na pojawienie się kwiatów, ponieważ ich widok jest naprawdę wyjątkowy. Pojawiają się bardzo licznie, w pękach po kilka sztuk. Oblepiają dosłownie całą roślinę, przez co wygląda ona wręcz nierealnie, jak z bajki. Kwiaty mają jasno- lub ciemnoróżowy kolor, są drobne i pojawiają się w tym samym momencie co intensywnie wybarwione na zielono liście. Kwitnienie utrzymuje się nawet do trzech tygodni.

Uprawa judaszowca nie jest szczególnie skomplikowana, dlatego coraz częściej można go spotkać w polskich ogrodach. Jego sadzonki można znaleźć niemal w każdym sklepie ogrodniczym. Rośliny są dość odporne na mróz, chociaż stopień odporności jest zależny od gatunku. Cercis canadensis na przykład jest w zupełności wytrzymały na mróz, jednak jego pąki mogą przemarzać wczesną wiosną.

Najpopularniejsze gatunki

Najbardziej popularnym gatunkiem jest judaszowiec kanadyjski, czyli Cercis canadensis. W Polsce to niezbyt wysokie drzewo, które charakteryzuje się powolnym wzrostem. Wobec tego nadaje się nawet do niewielkich ogrodów i na małe działki. Nie stanowi także zbyt dużej konkurencji dla innych roślin, dlatego właśnie tak świetnie się sprawdza w ogrodzie.

Po kilkudziesięciu latach osiąga około 6-8 metrów wysokości, a cała średnica i rozłożenie gałęzi wynosi około 6 metrów. Drzewo ma bardzo nieregularny pokrój, tworzy dość duży pień i liczne, grube konary, które rozchodzą się na boki. Na silnie nasłonecznionych stanowiskach pędy rozkładają się prawie prostopadle do pnia, dzięki czemu roślina wygląda zupełnie niewiarygodnie. Judaszowiec kanadyjski jest miododajny, jego drobne kwiaty przyciągają do ogrodu ogromne ilości drobnych owadów, głównie pszczół. W przeciwieństwie do pozostałych gatunków, judaszowiec kanadyjski najpierw wytwarza kwiaty, a później liście.

Kolejnym bardzo znanym gatunkiem jest judaszowiec chiński. To krzew najczęściej wykorzystywany jako soliter. Pojawia się w ogrodzie samodzielnie, chociaż nie jest szczególnie konkurencyjny, jednak zajmuje dużo miejsca i może rzucać cień. Jest to wolno rosnący krzew lub drzewo, które stosunkowo krótko utrzymuje sercowate liście. Małe rośliny mogą być niezbyt odporne na mróz, jeżeli jednak uda ci się ochronić roślinę przez kilka pierwszych lat, później będzie się wspaniale prezentować. Liście mają aż 15 cm długości, dzięki czemu roślina jest atrakcyjna przez cały rok, chociaż oczywiście najpiękniej wygląda w czasie kwitnienia. W Polsce jest na tyle popularna, że hodowcy pracują nad jej odmianami. Najbardziej popularny judaszowiec chiński – ‘Avondale’ – kwitnie już dwa lata po posadzeniu sadzonki.

Judaszowiec południowy i płaczący to dwa nieco mniej znane w Polsce gatunki tego wyjątkowego krzewu. Ich uprawa jest o wiele bardziej wymagająca, ponieważ oba są bardziej wrażliwe na mróz niż judaszowiec chiński. Jednak są tak piękne, że warto zastanowić się nad ich hodowaniem, zwłaszcza w cieplejszych częściach kraju.

Judaszowiec południowy najczęściej przyjmuje postać krzewu o zaokrąglonym pokroju. Kwiaty są nieco bardziej fioletowe niż pozostałych gatunków, mogą być także nieco większe, mają motylkowaty kształt. Bardzo szczelnie pokrywają całą powierzchnię kory, także na pniu. Hodowcom udało się wytworzyć odmianę ‘Alba’, która ma przepiękne, białe kwiaty. To jedna z niewielu odmian o innym kolorze niż różowy. Odpowiednio uprawiany po wielu latach może osiągnąć rozmiar niewielkiego drzewa, do 5 metrów wysokości, najczęściej jest jednak niewysokim krzewem. Jednak jego atrakcyjność sprawia, że nie można oderwać od niego wzroku. Ze względu na mniejszy pokrój można sadzić go z innymi roślinami w większych grupach. Judaszowiec wschodni potrzebuje szczególnej pielęgnacji, zwłaszcza przed nadejściem mrozów warto go bacznie obserwować. Jednak najwięcej uwagi należy mu poświęcić wczesną wiosną, gdy zacznie się wegetacja. To wtedy największe szkody może wyrządzić mu mróz.

Kolejnym mniej popularnym gatunkiem jest judaszowiec płaczący. W zasadzie nie jest to odrębny gatunek – to podgrupa judaszowca kanadyjskiego Cercis canadensins, ale niestety stosunkowo mało znana. To jeden z najbardziej atrakcyjnych przedstawicieli garunku. Na tle innych roślin wygląda jak miniaturowe drzewko. Na dodatek jego pędy przewieszają się do ziemi, dzięki czemu w okresie kwitnienia wygląda jak różowa wierzba płacząca. Oblepione ciemnoróżowymi kwiatami pędy odsłaniają kwiaty wyrastające na pniu. Judaszowiec płaczący ładnie wygląda także po przekwitnięciu – wtedy jego sercowate liście także się zwieszają, co daje niezwykły efekt. Niektóre odmiany mają ciemnobrązowe lub bordowe liście, które jeszcze bardziej zdobią ogród.

Chociaż bywa nieco kłopotliwy, judaszowiec jest bardzo popularny. Zaproszenie go do ogrodu to gwarancja, że na przełomie kwietnia i maja działka zmieni się w bajkową krainę.

Więcej porad dotyczących wielu różnych krzewów ozdobnych znajdziesz w tym miejscu.