Grzejnik do kuchni

Miejsca o największych stratach ciepła w domu zwykle są w pobliżu okien, więc standardowo grzejniki instaluje się pod oknami. Dzięki temu uzyskuje się optymalną cyrkulację powietrza w pomieszczeniu - powietrze ogrzewane przez grzejnik staje się rzadsze i unosi się nad nim, tworząc przed oknem ciepłą kurtynę powietrzną. Ciepło z ludzkiego ciała promieniuje najintensywniej w kierunku najchłodniejszej powierzchni, a w mieszkaniu zwykle tworzą je okna. Dzięki temu, że oddziela je od nas strumień cieplejszego powietrza, nie odczuwamy tzw. efektu zimnych przegród.

Poza tym przez okna lub umieszczone w nich nawiewniki dopływa do wnętrza powietrze wentylacyjne – dobrze jest, gdy od razu miesza się ono z ciepłym powietrzem znad grzejnika. Nie odczuwamy wtedy zimnego przeciągu.

W pokojach grzejniki pod oknami za bardzo nie przeszkadzają. Gorzej w kuchni, zwłaszcza niezbyt dużej. Często się zdarza, że chciałoby się mieć blat roboczy pod oknem, bo jest wtedy dobrze oświetlony naturalnym światłem słonecznym, a miejsce pod blatem dobrze jest wykorzystać na szafki. Ale czy zabudowanie znajdującego się pod oknem grzejnika nie sprawi, że stanie się on bezużyteczny?

Niezbędne jest wtedy umieszczenie w cokole szafek i w blacie (nad grzejnikiem) kratek wentylacyjnych umożliwiających cyrkulację powietrza wokół grzejnika, ale nawet one nie umożliwią jego działania z pełną mocą – jest ona ograniczona nawet o 60% dlatego, że nie może oddawać ciepła przez promieniowanie, a jedynie przez konwekcję, i to utrudnioną przez otaczające go szafki i kratki wentylacyjne.

Sposoby na rozwiązanie tego problemu są co najmniej trzy.

Pierwszy wydaje się najprostszy - zastosowanie grzejnika o odpowiednio większej mocy. Powinna być większa mniej więcej o połowę od tej, którą założył projektant dla sytuacji, gdy grzejnik jest nieosłonięty. A to oznacza, że powierzchnia grzejna musi być dużo większa od powierzchni grzejnika przewidzianego w projekcie. Trzeba zatem sprawdzić, czy uda się znaleźć taki, który zmieści się w planowanej zabudowie. Może się okazać, że ze względu na jego gabaryty takie rozwiązanie jest niewykonalne.

Poznaj też: Pomysły na ładną zabudowę grzejnika

Decydując się na zabudowę grzejnika, trzeba też brać pod uwagę jak trudny będzie dostęp do niego. Przez górną kratkę wentylacyjną na pewno będą się przedostawać zanieczyszczenia, które dobrze jest okresowo usuwać – warto zadbać, żeby było to możliwe bez demontażu szafek czy blatu. Dostęp do grzejnika przyda się też na wypadek jakiejś awarii. Lepiej móc ją usunąć bez demolowania kuchni.

Sterowanie temperaturą zabudowanego grzejnika wymaga zastosowania głowicy termostatycznej ze zdalnym czujnikiem temperatury – należy go umieścić poza zabudową. W przeciwnym razie głowica będzie odcinać przepływ wody przez grzejnik mimo zbyt niskiej temperatury w pomieszczeniu.

Wydajność zabudowanego grzejnika można zwiększyć przez wymuszenie intensywnego przepływu powietrza wokół niego. Stosuje się do tego niewielkie wentylatory. Brak oddawania ciepła przez promieniowanie jest rekompensowany większym przepływem powietrza odbierającego ciepło i dzięki temu powierzchnia grzejnika może być znacznie mniejsza.

Wentylator powinien mieć płynnie regulowaną prędkość obrotową – zmieniając ją, można sterować wydajnością ogrzewania. Są produkowane grzejniki fabrycznie wyposażone w wentylatory z odpowiednim układem sterującym oraz takie, do których można je dokupić jako opcjonalne wyposażenie dodatkowe. Jeśli masz zwykły grzejnik, którego konstrukcja nie jest przystosowana do montażu wentylatora, musisz znaleźć wentylator grzejnikowy w pasującej do niego obudowie – takie też są produkowane. Majsterkowiczom udaje się wykorzystać do takiego zastosowania wentylatory z odzysku – na przykład od zasilaczy komputerowych.

Wadą rozwiązania z wentylatorem jest szum towarzyszący jego pracy i konieczność zasilania go energią elektryczną.

Jeżeli tylko jest taka możliwość, najlepiej po prostu umieścić grzejnik w miejscu, w którym nie będzie przeszkadzał w kuchni. Wymaga to przeróbek w instalacji grzewczej, jeśli już była wykonana, ale jeżeli pomieszczenie nie jest jeszcze wykończone, to nie powinny one być kłopotliwe. Trzeba też brać pod uwagę, że ustawienie grzejnika w miejscu innym niż pod oknem, szczególnie przy ścianie przeciwległej do tej z oknem, sprawia, że nie ma wspomnianej wcześniej ciepłej kurtyny powietrznej oddzielającej nas od chłodnej szyby i nieco inny jest rozkład temperatury powietrza w pomieszczeniu. Dlatego grzejnik umieszczony w miejscu innym niż pod parapetem okna powinien dysponować nieco zwiększoną mocą – o 10%, jeśli jest przy ścianie przeciwległej do zewnętrznej z oknem, i nawet o 25%, gdy do tego jest umieszczony tuż pod stropem.