Zadbaj o zdrowie roślin. Automatyczne nawadnianie w 3 krokach

Zanim sporządzicie plan nawadniania i wybierzecie się na zakupy, to należy dokładnie określić i sprawdzić źródło wody. W najlepszej sytuacji są posiadacze studni, którzy nie będą obarczeni dodatkowymi wydatkami za wodę, choć będą musieli liczyć się z rachunkami za prąd, ponieważ studnia wymaga założenia pompy. W przypadku instalacji wodociągowej w najlepszej sytuacji będą ci, którym jej właściciel pozwoli na założenie osobnego wodomierza. Dzięki temu woda używana do podlewania ogrodu nie będzie liczona do opłat za ścieki. Tu pompa przyda się przy rozległych instalacjach w dużych ogrodach.

Jeżeli już macie ustalone źródło wody, to należy sprawdzić jego parametry, a więc ciśnienie, przepływ i wydajność. Ciśnienie powinno wynosić od 2,5 do 4 bar. Można je sprawdzić przy pomocy manometru lub znaleźć odpowiednią informację na rachunku za wodę. Przepływ to inaczej metr sześcienny lub litry na godzinę. Tu wystarczy wziąć wiadro o pojemności 10 lub 20 l i sprawdzić, w jakim czasie napełniło się wodą, a następnie podzielić litraż przez czas i pomnożyć razy 3,6. Dzięki temu dowiecie się, ile metrów sześciennych wody przepłynie w godzinę.

Do sporządzenia projektu będzie potrzebny plan ogrodu. Najlepiej umieścić zraszacze na planie kwadratu lub trójkąta. W narożnikach używa się zraszaczy o kącie pracy 90 stopni, a na prostych krawędziach - 180 stopni. Na łukach dobrze sprawdzają się zraszacze z regulacją zasięgu. Na rynku są również zraszacze pokrywające zasięg 360 stopni. Podczas projektowania należy przyjąć, że zraszacze rotacyjne wyrzucają wodę na odległość 10 m, a statyczne - 5 m. Dobrze jest rozplanować wszystko tak, aby pola pracy zraszaczy w niewielkim stopniu się pokrywały.

Centralny punkt stanowi studzienka rozdzielcza, do której będą podłączone linie nawadniające oraz sterownik. Średnica rur zależy od długości linii oraz ilości końcówek. Skoro o końcówkach mowa to do dyspozycji są zraszacze klasyczne, wynurzalne, mikro zraszacze oraz linie kroplujące. To ostatnie rozwiązanie jest przeznaczone dla klombów, krzewów i ogródków skalnych. Choć wizja oszczędzania wody jest kusząca, to linie kroplujące nie sprawdzą się przy trawnikach.

Sterownik może być manualny lub automatyczny. Ten drugi pozwoli na zaprogramowanie określonego harmonogramu podlewania. Warto jednak dokupić czujniki wilgotności gleby oraz opadów. To pozwoli uniknąć sytuacji, w której w określonych przez nas godzinach będzie padał deszcz i dodatkowo uruchomi się system nawadniający. Jeśli chodzi o narzędzia, to przy prostych systemach zazwyczaj wystarczą nożyce do cięcia plastiku oraz łopata. Po ułożeniu instalacji pamiętajcie, żeby najpierw dokładnie ją sprawdzić i skonfigurować.