Woda w domu: z wodociągu czy z własnej studni?

Budowa przyłącza wodociągowego jest mniej skomplikowana od budowy studni głębinowej, jednak wymaga dopełnienia wielu formalności – starania o budowę przyłącza niekiedy bywają czasochłonne. Zasady przyłączenia do lokalnego wodociągu określone są w decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast o warunkach technicznych, czyli o zasadach wpięcia się do sieci, oraz o jej ewentualnej rozbudowie decyduje najbliższy zakład wodociągowy.

Uzyskanie warunków technicznych w wielu przedsiębiorstwach wygląda bardzo podobnie – najpierw składamy wniosek o przyłączenie budynku do sieci wodociągowej wraz z aktualną mapą sytuacyjno-wysokościową. Na mapie powinien być zaznaczony istniejący lub projektowany budynek, do którego przyłącze wodociągowe będzie doprowadzone. Jeżeli ma ono przebiegać przez inne działki, trzeba uzyskać zgodę ich właścicieli na piśmie.

Po złożeniu kompletnego i poprawnego wniosku, w ciągu 30 dni należy uzyskać warunki techniczne, które są ważne dwa lata. Zawierają one listę czynności niezbędnych do uzyskania pozwolenia na korzystanie z wodociągu. Do warunków zazwyczaj dołączany jest projekt umowy, która zostanie zawarta z wodociągami po wykonaniu prac. Takie warunki są również podstawą do sporządzenia projektu, który powinno się zlecić uprawnionemu projektantowi z branży sanitarnej. Projekt powinien zostać złożony w zakładzie wodociągowym – po zatwierdzeniu jest on ważny trzy lata (w tym czasie należy wykonać przyłącze).

Przyłącze wodociągowe rozpoczyna się na przewodzie sieci wodociągowej, w miejscu wyznaczonym przez projektanta. Istniejąca sieć wodociągowa najczęściej wykonana jest z rur PE - włączamy się do niej za pomocą trójnika siodłowego z tzw. nawiertką, czyli specjalnym urządzeniem do przewiercenia głównej rury wyciągowej. Po wykonaniu wcinki i przyłącza do budynku ostatecznie podpisujemy umowę na dostarczanie wody i instalujemy wodomierz. Na przyłączu wodociągowym powinien się znaleźć również zawór antyskażeniowy, który zapobiega cofaniu się wody z instalacji domowej do sieci wodociągowej, np. w przypadku spadku ciśnienia na przyłączu zewnętrznym. Za zestawem wodomierzowym warto również zastosować prosty filtr mechaniczny – zatrzymujący grubsze zanieczyszczenia. Z pewnością wydłużysz w ten sposób żywotność armatury w instalacji wodnej.

Studnia głębinowa jest dobrym rozwiązaniem, jeżeli nie mamy dostępu do sieci wodociągowej. Wielu inwestorów decyduje się jednak na własną studnię nawet wtedy, gdy mają dostęp do wodociągu. Pobierając wodę z własnego ujęcia, płacimy jedynie za prąd, który pobiera tłocząca ją pompa. Mając własną studnię na podwórku, zabezpieczamy się także przed brakiem bieżącej wody związanym z awarią wodociągu w okolicy.

Niestety wodę z własnego ujęcia trzeba filtrować lub uzdatniać – gdy mamy do czynienia z wodą twardą. Dzięki filtracji zapobiega się przedostawaniu się do instalacji wodnej piasku i drobnych zanieczyszczeń. Aby uporać się z twardą wodą, która jest powodem powstawania osadów w wylewce prysznicowej czy w sprzętach AGD, musimy skorzystać z instalacji zmiękczającej wodę. Oprócz nadmiernej twardości powodem problemów bywa też woda o wysokiej zawartości związków żelaza i manganu. Charakteryzuje ją metaliczny posmak i żółtobrązowe zacieki na wannie – do usunięcia takich zanieczyszczeń wykorzystuje się domowe stacje uzdatniania wody.

W kwestii prawnych – budowa studni głębiowej dla potrzeb budynku jednorodzinnego nie wymaga żadnych zezwoleń, o ile została ona uwzględniona w zatwierdzonym już planie zagospodarowania działki. Jeżeli nie, w starostwie powiatowym należy zgłosić zamiar budowy studni – określając we wniosku jej rodzaj i lokalizację. Taka uproszona procedura dotyczy tylko studni o głębokości do 30 m i poborze docelowym nieprzekraczającym 0,5 m3 na godzinę (to wystarczająco dla celów domu jednorodzinnego).

To, jaką studnię wykonasz, zależy od rodzaju gruntu, ilości potrzebnej wody i od głębokości warstwy wodonośnej. Jeszcze nie tak dawno największą popularnością cieszyły się studnie kopane z kręgów betonowych. Niestety są one zbyt płytkie, często dochodzi w nich do przenikania zanieczyszczeń z poziomu gruntu. Jeżeli zależy ci na dobrej jakości wody i stabilnym dopływie, powinieneś wykonać studnię abisyńską lub głębinową. Studnię abisyńską, zwaną wąskorurową, wykonuje się poprzez wkręcenie w grunt rury, np. 40-milimetrowej, z filtrem na końcu. Takie studnie są dobrym rozwiązaniem, gdy poziom wody znajduje się na głębokości do 7 m. Mają one jednak istotną wadę – szybko się zamulają, a gdy tak się stanie, trzeba wykonać ją od nowa.

Studnie głębinowe cechuje większa trwałość i mniejsza podatność na wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia. Wykonuje się je przy użyciu wiertnic, dzięki czemu można korzystać z wody znajdującej się na głębokości kilkudziesięciu metrów. Pamiętajmy, że taka studnia powinna się znaleźć w odpowiednej odległości od granicy działki (min. 5 m), od zbiornika na ścieki (min. 15 m) i od drenażu rozsączającego ścieki do gruntu (min. 30 m).

Jeżeli w najbliższym czasie planujesz remont i chcesz zaoszczędzić już na etapie wyboru ekipy lub materiałów - wypełnij krótki formularz i nawiąż kontakt z firmami remontowymi.

inż. Damian Czernik