Wirus w domowych warunkach. Jak możemy odkazić pomieszczenie?
Mycie rąk, unikanie kontaktu z chorymi – o podstawowych sposobach ochrony przed chorobami roznoszonymi drogą kropelkową, m.in. mówi się często. Mniej uwagi przyciąga za to odkażanie domowych pomieszczeń. Tymczasem wiele wirusów w sprzyjających warunkach może przetrwać poza organizmem nawet kilka dni.
Koronawirus jako nowa choroba budzi wiele obaw. Proste środki ostrożności mogą być pomocne nie tylko w walce z tym egzotycznym patogenem, ale i grypą oraz innymi chorobami zakaźnymi. Liczba medialnych doniesień o chorobie sprzyja zamętowi i rozpowszechnianiu fałszywych informacji, np. o ochronnym działaniu oleju sezamowego wcieranego w skórę, działającym jak panaceum płukaniu gardła solą fizjologiczną czy roli ochronnych maseczek. Podstawowe znaczenie ma unikanie kontaktu z innymi, noszenie maseczek oraz dbałość o higienę – częste mycie rąk, niedotykanie nosa i ust brudnymi rękoma.
Dom wolny od zarazków
Co zrobić, gdy jeden z domowników zachoruje? Te same, proste zasady pozostają aktualne i pomagają chronić pozostałych mieszkańców przed zarażeniem. Wiele drobnoustrojów ginie dopiero po wielu godzinach, a nawet tygodniach poza organizmem. Żywotność koronawirusa COVID-19 nie jest jeszcze w pełni znana, badacze uważają jednak, że w sprzyjających warunkach – wilgoci i chłodzie – może sięgać kilku dni. W tym czasie istnieje ryzyko zakażenia. Na szczęście można je ograniczyć. Podobnie jak w przypadku grypy, możesz zastosować kilka czynności mogących ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa w domu.
Warto regularnie wietrzyć mieszkanie, usuwając zużyte powietrze wraz z unoszącymi się w nim wirusami i bakteriami. Podstawowym zabiegiem higienicznym jest też częste wyrzucanie śmieci, szczególnie zużytych chusteczek, a także gąbek czy szmatek użytych do sprzątania.
Pościel, ręczniki i ubrania najlepiej jest prać w wysokiej temperaturze, tj. co najmniej w 60°C. Gorąca woda w połączeniu z detergentami niszczy kolory. Najlepiej więc, jeśli pościel chorego jest biała.
Nie zaszkodzi także wystawienie materacy i czy tapicerowanych krzeseł na działanie słońca. Promieniowanie ultrafioletowe zabija wiele rodzajów chorobotwórczych drobnoustrojów, a przy okazji dziesiątkuje populację roztoczy. Materace można również przetrzeć sodą oczyszczoną z kilkoma kroplami olejku herbacianego, który jest naturalnym środkiem antyseptycznym, działa przeciwbakteryjnie i przeciwirusowo. Garść takiej mieszanki rozprowadza się na materacu, a po dwóch godzinach zbiera odkurzaczem. Mniej pracochłonne jest użycie spryskiwacza z wodą i odrobiną tego samego olejku.
Naczynia kuchenne, przede wszystkim zastawę stołową i sztuce używane przez chorego dobrze jest wyparzyć wrzątkiem.
Wirusy są w stanie dość długo zachować aktywność na gładkich, nieporowatych powierzchniach z tworzyw sztucznych lub stali – a więc na* włącznikach świateł* czy klamkach. Warto przetrzeć je środkami dezynfekującymi. Ten sam zabieg jest potrzebny także w przypadku wyposażenia łazienki i toalet, m.in. wanny, kurków, umywalki. Zdezynfekować trzeba też mop i szczotki.
Smartfon rzadko traktuje się jako potencjalne źródło infekcji, ale biorąc pod uwagę, jak często zbliżamy go do twarzy, lepiej dbać o jego czystość. Elektronicznego sprzętu nie można wyparzać ani zwilżać środkami odkażającymi, ale już przetarcie* czystą ściereczką z mikrofibry* może zmniejszyć liczbę drobnoustrojów.
Wiele firm oferuje profesjonalne usługi w zakresie dezynfekcji pomieszczeń: ozonowanie, zamgławianie ULV, a nawet nanoszenie specjalnych dezynfekujących preparatów. Metody te są jednak znacznie bardziej kosztowne od wyżej opisanych sposobów. Przede wszystkim zaś – na ogół niepotrzebne w przypadku zwykłej choroby. Choć mogą okazać się nieocenione w szpitalu, biurze czy miejscach użyteczności publicznej, w domowych warunkach przydają się tylko w sytuacjach ekstremalnych.
