Trwałe fundamenty domu: pustaki, cegły czy bloczki fundamentowe?

Najczęściej wykonuje się fundament domu w postaci poziomej ławy, na której buduje się ścianę fundamentową. Parametry techniczne oraz wymiary są zawsze dokładnie określone w projekcie, a grubość ścian i głębokość posadowienia dostosowane indywidualnie do każdego domu.

Fundament monolityczny Najpopularniejszym sposobem jest wykonanie fundamentu monolitycznego. Polega ono na ułożeniu w wykopie szalunków, między którymi umieszcza się zbrojenie z drutu stalowego, a następnie zalewa betonem. Budowa fundamentów zaczyna się od wykonania w gruncie wykopów zawsze powyżej strefy przemarzania w danym regionie Polski.

W wykopie wykonuje się deskowanie, które będzie stanowić formę dla fundamentu. Szalunek składa się z poziomo, ściśle ułożonych desek o grubości 2,5 cm, które układa się pomiędzy wbitymi w grunt słupkami o przekroju 5x7 cm lub - w przypadku fundamentów głębszych niż 1 m - 10x10 cm. Deskowanie rozpiera się dodatkowo listwami dystansowymi, dzięki czemu grubość ścian fundamentowych na całej długości będzie jednakowa.

Deskowanie powinno być stabilne, więc podpiera się je tzw. zastrzałami. W szalunku umieszcza się zbrojenie najczęściej z prętów stalowych gładkich lub żebrowanych ułożonych pionowo i poziomo w rozstawie - maksymalnie 50 cm w przypadku prętów poziomych i 75 cm dla prętów pionowych.

Zwieńczeniem każdej ściany fundamentowej powinien być wieniec z podłużnie ułożonych czterech prętów spiętych strzemionami. Stal do budowy fundamentów może mieć rdzawy nalot, co zwiększa jej przyczepność do betonu, ale w przypadku łuszczącej się powierzchni należy dokładnie oczyścić pręty.

Do zbrojenia można użyć prętów gładkich klasy A-0 lub A-I albo żebrowanych o klasie wytrzymałości A-II bądź A-III. Tak przygotowane zbrojenie zalewa się betonem klasy co najmniej B15. Mieszankę można wykonać bezpośrednio na placu budowy lub zamówić gruszkę, co przyspieszy i usprawni budowę fundamentów.

Kolejnym sposobem na wzniesienie ścian fundamentowych są pustaki zasypowe. Są puste w środku, a ich ścianki stają się tak zwanym szalunkiem traconym. Buduje się z nich ściany o grubości 20, 25 oraz 30 cm. Do tego celu nadają się pustaki jedynie z kruszywa naturalnego. Wystarczy wznieść w wykopie bezspoinowe ściany, a następnie zalać je betonem klasy nie niższej niż B10. Tak jak w przypadku ścian monolitycznych należy wykonać wieniec, który będzie spinał całość.

Najszybszym sposobem na wzniesienie ściany fundamentowej jest jej wzniesienie z cegieł lub z bloczków betonowych. Cegły muruje się, wykorzystując wiązanie pospolite, czyli cegły układa się na przemian warstwami - dłuższym bokiem (wozówką) wzdłuż ściany, a następnie krótszym bokiem.

Dla dobrego wiązania przesunięcie w poszczególnych warstwach powinno wynosić co najmniej ¼ długości cegły. Ściany takie buduje się na niepełną spoinę – poziome powinny mieć grubość około 12 mm a pionowe 10 mm.

Bloczki betonowe to materiał, z którego najszybciej można wznieść ścianę (ze względu na ich spore gabaryty) – są dużo większe od cegieł, ich wymiary to 14x25x38 mm. Muruje się je podobnie jak cegły, ale na nieco grubszą spoinę – poziome 10 do 15 mm, a pionowe 10 do 20 mm.