Triumfalny powrót vintage. Moda na meble z lat 50. i 60.

Ci, którzy aranżowali swoje mieszkania w latach PRL-u, nie mają sentymentu do wzorów z tamtego okresu. Nie chcą już patrzeć na meble, które znajdowały się wówczas prawie w każdym salonie. Chętniej szukają antyków i zachwycają się sprzętami w stylu secesyjnym czy art deco. Ich dzieci za to poszukują rarytasów z lat 50. i 60., czyli z epoki rozkwitu nowoczesnej sztuki wnętrzarskiej. Oryginalne i rewolucyjne jak na tamte czasy modele powstawały również w Polsce. Między innymi w Spółdzielni Artystycznej ŁAD, którą założono w 1926 roku, a po wojnie reaktywowano. To tu tworzono znane nam z dzieciństwa meble, tkaniny i ceramikę, czyli przedmioty przeżywające dziś wielki powrót na salony.

Stare regały, szafy, komody, stoły i stoliki kawowe, a przede wszystkim fotele oraz krzesła z mieszkania babci, powstałe w latach 50. i 60., są dziś bezcenne. Charakteryzują się nowoczesną linią i modnymi jak na tamte czasy materiałami. Powstawały z drewna, najczęściej lakierowanego na wysoki połysk, profilowanego forniru, solidnych tkanin obiciowych w kolorze brązu, zieleni lub grafitu oraz skóry. Najpopularniejsze są modele projektowane przez spółdzielnię ŁAD w ramach nowoczesnej linii produkcyjnej, która była uzupełnieniem podstawowej korzystającej z wzorów ludowych. Produkty odznaczały się unikatowym projektem i wysokiej jakości wykonaniem, dzięki czemu wiele z nich przetrwało do dziś. Odważnie zrywały z siermiężną stylistyką socrealistyczną i nawiązywały do sztuki abstrakcyjnej.

Wyjątkowi projektanci tworzyli znane również obecnie meble, np.: kultowy fotel strunowy i krzesło „muszelka” autorstwa Teresy Kruszewskiej, drewniany stolik kawowy Marii Lachert z blatem z corianu, lakierowany na wysoki połysk obły fotel RM58 Romana Modzelewskiego, drewniany gazetnik Marii Chomentowskiej czy najbardziej popularny, niewysoki fotel tapicerowany projektu Hanny Lis, czyli typ 300-190. Ich popularność obecnie nie tylko wiąże się z atrakcyjną stylistyką, ale również pierwotnym przeznaczeniem do małych mieszkań.

Zabytki złotego okresu polskiego designu można z powodzeniem łączyć z wystrojem nowoczesnym, industrialnym i minimalistycznym. Pojedyncze sprzęty lub wybrane zestawy mogą stać się ozdobą współczesnych wnętrz. Coraz popularniejsze jest jednak całościowe odtwarzanie wystroju pomieszczeń z czasów naszego dzieciństwa. Dlatego wielu poszukiwaczy rarytasów z dawnych lat stylizuje swoje pokoje na lata 50. i 60. Lekkie ażurowe regały z powrotem stają przy szafkach wykończonych fornirem, lakierowanych na wysoki połysk stołach o obło zakończonych blatach, krzesłach z profilowanymi oparciami ze sklejki i fotelach wyłożonych flauszem. Do tego obowiązkowo dywany i wzorzyste zasłony w duże kwiaty. Najprościej urządzić dziś starymi meblami salon lub jadalnię.

Najłatwiejszym sposobem na zdobycie dawnych sprzętów jest przeszukanie babcinych schowków, strychów i piwnic. Warto się też zdobyć na odwagę i przeszukiwać okolice osiedlowych śmietników.

Moda na grzebanie w kontenerach, zwłaszcza usytuowanych przy starych kamienicach, jest prawdziwym trendem, obecnym także wśród designerów, projektantów i architektów. Również zdobycze z targów staroci cieszą się dużą popularnością. Moda na dawne sprzęty sprawiła, że wiele salonów meblowych i domów aukcyjnych sprzedaje odrestaurowane elementy wystroju, niestety za dość wysokie ceny. Ale jest też pośredni sposób na urządzenie wnętrz w duchu lat 50. i 60. Poznawszy preferencje młodych klientów, producenci mebli (zwłaszcza znanych skandynawskich marek) rozpoczęli produkcję elementów wystroju naśladujących dawne, sprawdzone wzornictwo. Wiele z nich przypomina projekty powstałe w spółdzielni ŁAD, której ideą było tworzenie przedmiotów ładnych i praktycznych.

Zdjęcia w tekście: www.mnw.art.pl; www.sklepresetpoint.pl