Przytulne mieszkanie z serialu "Przyjaciele"

W ulubionych serialach równie mocno jak do aktorów przywiązujemy się do otoczenia, w którym obracają się na co dzień grane przez nich postacie. Meble, kolory ścian, a nawet pozornie nierzucające się w oczy dodatki wydają się znane i niemal równie przyjazne jak w domu naszych znajomych. Dla wielu z nas przytulne mieszkanie Moniki i Rachel, w którym rozgrywa się większość odcinków nadawanego przez 10 lat, kultowego serialu "Przyjaciele", jest jak drugi dom. Poznajesz ten wystrój i jego charakterystyczne elementy?

W ulubionych serialach równie mocno jak do aktorów przywiązujemy się do otoczenia, w którym obracają się na co dzień grane przez nich postacie. Meble, kolory ścian, a nawet pozornie nierzucające się w oczy dodatki wydają się znane i niemal równie przyjazne jak w domu naszych znajomych. Dla wielu z nas przytulne mieszkanie Moniki i Rachel, w którym rozgrywa się większość odcinków nadawanego przez 10 lat, kultowego serialu "Przyjaciele", jest jak drugi dom. Poznajesz ten wystrój i jego charakterystyczne elementy?
Wystarczy rzut oka na wysłużony komplet wypoczynkowy, fioletowe ściany i zbieraninę mebli w wielu skrajnie różnych stylach, by przypomnieć sobie jedną z najpopularniejszych produkcji seryjnych wszech czasów. Jedyne w swoim rodzaju wnętrza z serialu "Przyjaciele" gościły w milionach domów z ponad 100 krajów świata. Odważne akcenty kolorystyczne, wyszukane dodatki i klimatyczne meble na zawsze pozostaną w pamięci fanów perypetii szóstki przyjaciół z Manhattanu.

Wnętrza znane z serialu "Przyjaciele" miały oddawać charakter całej produkcji, a zarazem jej głównych bohaterów. Były więc barwne, przyjazne, budzące sympatię, ciepłe i na wskroś przytulne. Taki klimat powstał głównie dzięki nietuzinkowym aranżacjom - zarówno w najczęściej pokazywanym mieszkaniu Moniki i Rachel, jak również w znajdującym się po drugiej stronie korytarza, nieco bardziej "męskim" mieszkaniu Joeya i Chandlera.

Serialowe wnętrza wydają się niezwykle rodzinne. Efekt pozornego nieładu i niefrasobliwego łączenia przypadkowych przedmiotów to celowy zabieg producentów - w rzeczywistości Greg Grande, Joe Stewart i John Shaffner pieczołowicie zestawiali ze sobą wszystkie elementy wyposażenia. Co ciekawe, wprowadzali oni do mieszkania ciągłe, choć raczej drobne zmiany. Wystrój miał bowiem odzwierciedlać zmiany w życiu bohaterów, ich emocje i zwroty akcji.

Greg Grande, który odpowiadał za plan serialu, stworzył wnętrza, w których każdy czuje się jak u siebie w domu. Jak to zrobił? Zgromadził w przeładowanej przestrzeni pozornie niepasujące do siebie przedmioty i kolory. Był też jednym z pierwszych, którzy odkryli dekoracyjny potencjał odkrytej cegły - w latach emisji serialu była to jeszcze spora nowość. Przytulny nastrój tworzą także wzorzyste tkaniny oraz wiszące miedziane garnki.

Kluczową rolę w scenografii "Przyjaciół" odgrywał kolor. W wielu produkcjach niższych lotów intensywne barwy wprost przytłaczają wystrój, co w zamyśle ma oddać nowoczesność wnętrz i odciągnąć uwagę od naprędce dobranej dekoracji. Tutaj mamy jednak do czynienia z idealnym zestawieniem żywych barw, które nadają scenografii nieco zwariowany charakter. Charakterystyczny fiolet na ścianach to mistrzowski przykład idealnego tła.

W otoczeniu serialowych przyjaciół nie zabrakło niebanalnych dodatków. Jednym z ciekawszych elementów wyposażenia był oryginalny plakat w stylu vintage wiszący za telewizorem. Grafika "Jouets" autorstwa Julesa Chereta reklamująca koniki na biegunach to projekt autentycznego plakatu z 1885 roku - została ona zaprojektowana dla domu handlowego w Paryżu. Inną "perełką" była wielka rzeźba białego psa kupiona przez Joeya, która pojawiła się w jednym z odcinków - to jednak wystarczyło, by już zawsze kojarzyła się z serialem "Przyjaciele".

Mieszkanie, którego rozkład i wystrój wielu fanów produkcji zna właściwie na pamięć, należało do Moniki. Każdy z bohaterów przez pewien czas miał okazję w nim mieszkać. Składało się ono z dwóch sypialni, kuchni połączonej z salonem, łazienki, balkonu i schowka o tajemniczej zawartości. Miejscem spotkań była przeważnie oryginalnie umeblowana kuchnia - z otwartymi szafkami wyładowanymi po brzegi, okrągłym stołem i krzesłami bez pary.