Płytki gresowe: szlachetny mat czy elegancki błysk?

Do produkcji płytek gresowych wykorzystuje się drobno mieloną kamionkę (np. kwarc, kaolin). Uformowane prasuje się na sucho, a następnie wypala w temperaturze przekraczającej 1200°C. Niewykończony gres jest matowy. Takie płytki są jednorodne, wykazują dobre parametry wytrzymałościowe i dużą odporność na uderzenia. Są jednak dostępne w mniejszym wyborze kolorów i wzorów niż np. szkliwione.

Porowaty gres ma też dobre właściwości antypoślizgowe, jest za to trudniejszy do utrzymania w czystości. Na takich płytkach łatwo zatrzymuje się brud i trudniej jest je wyczyścić – szczególnie w przypadku matowego gresu strukturalnego. Jest on bowiem dodatkowo pokryty fakturą, którą uzyskuje się w wyniku prasowania płytek gresowych z użyciem specjalnego stempla bez późniejszej obróbki po wypaleniu.

Jeśli chcesz, by podłoga lśniła niczym lustro, możesz zdecydować się na gres polerowany lub szkliwiony. Gres polerowany charakteryzuje gładka i przez to dość śliska powierzchnia, którą uzyskuje się za pomocą tarczy diamentowej. Wygładzona płaszczyzna jest bardziej dekoracyjna, ale też mniej odporna na działanie czynników mechanicznych czy środków chemicznych. Z czasem matowieje, zwłaszcza na podłodze, i wyraźniej widać na niej zarysowania i plamy.

Podobnie jest w przypadku szkliwionych płytek gresowych. Szkliwo nakłada się po wcześniejszym wypalaniu płytki lub w jego trakcie (gres smaltowany). Szkliwione płytki gresowe ze względu na swą niejednorodność są mniej odporne na uderzenia niż gres matowy czy polerowany, nadal wykazują jednak lepsze parametry użytkowe niż chociażby tradycyjna terakota. Co więcej, są dostępne w nieograniczonej niemal gamie barw. Ich plusem jest też wyjątkowo łatwe utrzymanie w czystości. Pięknie prezentują się np. na podłodze i ścianie przy kominku, ponieważ bez problemu domywa się je nawet z sadzy (w tym przypadku warto wybrać rektyfikowane o minimalnej szerokości spoin).

Płytki gresowe w wersji lapatto przypominają gres polerowany, ale są od niego mniej śliskie. Odpowiedni rezultat uzyskuje się na płytkach strukturalnych szkliwionych lub barwionych w masie. Proces polerowania polega na starciu wypukłych elementów (ta powierzchnia pozostaje lśniąca) i zachowaniu matowych wgłębień.

Podobny efekt daje też gres satynowany, który uzyskuje się przez szlifowanie gładkich, płytek barwionych w masie do chwili uzyskania delikatnego błysku. Taka powierzchnia choć wykazuje dużą antypoślizgowość, nie jest polecana na podłogę do przedpokojów i innych pomieszczeń podatnych na zabrudzenia. Lepiej sprawdzi się na np. w łazience.

Płytki gresowe myje się zwykłym, łagodnym płynem do podłóg. Do doczyszczenia matowych może gdzieniegdzie przydać się szczoteczka o sztywnym włosiu. W przypadku gresu szkliwionego czy polerowanego można też zastosować specjalne preparaty nabłyszczające. Co pewien czas warto użyć też środka impregnującego, który zabezpieczy i płytki gresowe, i fugi przed wnikaniem zabrudzeń.

Zastanawiając się nad wyborem powierzchni z połyskiem lub matowej, trzeba wziąć pod uwagę głównie aspekty praktyczne. Liczy się intensywność eksploatacji, wielkość pomieszczenia oraz miejsce, gdzie zostaną położone płytki – czy będzie to podłoga, czy ściana, korytarz czy pokój. Wielkoformatowe płytki gresowe z połyskiem mogą doskonale prezentować się w nowoczesnym salonie czy sypialni w stylu high-tech, gdzie spełnią funkcje typowo reprezentacyjne. Tu na ogół nie są też narażone na silne działania mechaniczne czy kontakt ze środkami chemicznymi, a błyszcząca podłoga lub ściana optycznie powiększą pomieszczenie.

Matowe oraz satynowane płytki gresowe dają z kolei wrażenie ciepła i przytulności. Taki gres dobrze komponuje się z aranżacjami wnętrz w stylu rustykalnym (np. płytki o niejednolitym kolorze i nieregularnych krawędziach), ale też surowym industrialnym (np. płytki imitujące bruk czy drewno).