Pierwsze oznaki wiosny w ogrodzie. Krzewy, które kwitną najwcześniej

Gdy zima zbliża się ku końcowi, wszyscy czekają na wiosnę – eksplozję kolorów i zapachów. Nim jednak to nastąpi, możemy cieszyć się kolorami tuż przed nastaniem zielonej pory roku. Niektóre krzewy i drzewa potrafią zakwitnąć nawet w lutym.

Wczesne gatunki krzewów i drzew przygotowują się do kwitnienia już od końca lata. Zawiązują się wtedy pąki kwiatowe, które często rozkwitają przed pąkami liściowymi. Krzewy ozdobne kwitną nawet w temperaturze 2-5 st. C. Wśród popularnych są np. leszczyna pospolita, forsycja, wawrzynek wilczełyko, oczary, kalina wonna. Ich kwiaty nie są tak piękne jak krzewów wiosennych czy letnich, ale po szarej zimie cieszą oko.

Ten krzew nadaje się do dużych ogrodów, bo dorasta do 5 m. Gałęzie leszczyny tworzą gęstą, wzniesioną koronę. Jest krzewem o jadalnych owocach – orzechach laskowych. Dojrzewają od września do października. Kwiaty męskie posiadają charakterystyczne kotki, a żeńskie wyglądają jak pąki – widoczne są ich czerwone znamiona. Kwitnie już od lutego. Trzeba ją sadzić w słońcu lub w półcieniu. Najlepsze dla niej są żyzne gleby i wapienne, ale daje sobie radę też na słabszej glebie.
Liście oraz korę, ze względu na właściwości ściągające, wykorzystuje się m.in. do leczenia zaburzeń krążenia krwi, wykonany z nich odwar ma też działanie bakteriobójcze i przeciwzapalne. Kora rośliny wzmaga szybsze gojenie się ran.

Forsycje już w marcu obsypane są żółtymi kwiatami na bezlistnych gałązkach. Doczekały się wielu zwolenników i powstało wiele odmian tego krzewu. Najpopularniejsze odmiany to forsycja pośrednia i zwisająca. Jest też odmiana karłowata, którą sadzi się na skalniakach. Forsycja dorasta do 3 m wysokości. Choć krzewy te kojarzą się przede wszystkim jako rośliny ozdobne, warto wiedzieć, że mają też cenne właściwości lecznicze. Ich kwiaty są bogate w rutynę i witaminę C. Doskonale wspierają odporność, uelastyczniają naczynia krwionośne, działają rozkurczowo, przeciwzapalnie, uspokajająco i przeciwalergicznie. Złociste kwiaty można jeść prosto z krzaczka lub zasuszyć na herbatkę.

To niski krzew. Osiąga do 1,5 m wysokości. Kwitnie w marcu i kwietniu, ale bywa, że nawet w lutym. W stanie naturalnym rośnie w europejskich lasach, a w Polsce jest pod ochroną. Jego kwiaty silnie pachną – ich zapach przypomina woń hiacyntów, a odczuwalny jest z odległości kilkudziesięciu metrów. Kwiaty widać jeszcze przed rozwojem liści. W czerwcu dojrzewają jaskrawoczerwone lub żółte, kuliste owoce wielkości grochu. Jego pędy i owoce są trujące! Lubi gleby wapienne, świeże, próchnicze. Krzew rośnie bardzo wolno i nie lubi cięcia.

Może dożyć 100 lat! Rośnie bardzo wolno, osiąga 3-8 m wysokości. Kwitnie przed rozwojem liści – na przełomie marca i kwietnia. Jego drobne, żółte kwiaty pachną intensywnie i są miododajne. Dereń jadalny jest mrozoodporny. Owoce są duże, owalne, u dzikich form mają wiśniowoczerwony kolor i ok. 2 cm długości. Dojrzewają od sierpnia do października. Na początku mają cierpki smak, a stają się słodkie po dojrzeniu – gdy zaczynają opadać. Zawierają dużo witaminy C. Można je spożywać na surowo lub przetwarzać (na soki, dżemy czy nalewki).

Znany jako krzew o magicznych właściwościach. Istnieje kilka gatunków oczarów. Ich działanie odkryli rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej. Najbardziej znany to oczar wirginijski, który pomaga w uszczelnianiu naczyń krwionośnych, leczy też trądzik. Kwiaty są żółte, pomarańczowe lub czerwone, a czasami mają kolor miedzi. Kwitną w lutym i nie przemarzają, nawet gdy przyjdzie mróz. Rosną do 4 m. Sadzi się je w umiarkowanie żyznej glebie. Źle znoszą suszę.

Wierzby to nie tylko drzewa, ale też krzewy. Istnieje 400 gatunków wierzb. Krzewy to m.in. wierzba wiciowa, purpurowa czy szara. Męskie kwiatostany to popularne bazie ukazujące się przed liśćmi. Ich pyłkiem żywią się pszczoły i inne owady. Lubią światło. Rosną na różnych glebach – w zależności od gatunku.

Gdy poczuje ciepło, to od razu zaczyna kwitnąć – bywa, że nawet w lutym. Czasem, gdy zima jest wyjątkowo ciepła, zaczyna kwitnąć już w grudniu! Jest nieduża – dorasta do 2-3 m. Im starsza, tym krąglejsza. Można ją sadzić o każdej porze, ale najlepiej wiosną, żeby zdążyła się ukorzenić. Kwiatki kaliny są drobne i zbierają się w kilkucentymetrowe blaszki. Na początku są jasnoróżowe, ale w miarę rozchylania płatków, zmieniają kolor na biały. Jest wytrzymałym krzewem.