Panele podłogowe. Laminowane czy winylowe? Jak je połączyć?

Panele laminowane składają się z kilku warstw. Do budowy korpusu używa się płyt HDF lub MDF, a na wierzchu znajduje się tłoczony laminowany papier. Przy zakupie należy zwrócić uwagę nie tylko na wzór, ale także na parametry produktu, a są nimi klasa ścieralności oraz rodzaj przeznaczenia. Pierwszy parametr jest oznaczany wartością AC i tu mamy AC3, które wykazują się niską odpornością i AC5, gdzie odporność jest wysoka. Klasa używalności określa, czy panele są przeznaczone do użytku domowego, czy nazwijmy to przemysłowego. Dodatkowo jest też określany stopień obciążenia, a więc czy panele poradzą sobie z dużym natężeniem ruchu, czy niekoniecznie.

Panele laminowane są zabezpieczone przed czynnikami zewnętrznymi i mogą imitować wygląd drewna, a nawet kamień lub ceramikę. Ich zaletą jest też łatwość montażu, który można wykonać nawet bez pomocy fachowca. Wśród wad wymienia się słabą izolację akustyczną, duży opór cieplny co ma znaczenie przy ogrzewaniu podłogowym i wreszcie raz zniszczonych paneli nie da się w żaden sposób reanimować.

Panele winylowe składają się z kilku warstw winylu i jednej warstwy poliuretanu. Są mocne i wytrzymałe, a także odporne na wodę, dzięki czemu sprawdzą się np. w kuchni. Bardzo dobrze poradzą sobie w pomieszczeniach o wysokim poziomie wilgotności. Panele winylowe podobnie jak laminowane mogą imitować różne rodzaje drewna oraz innych materiałów. Przy tym lepiej tłumią dźwięki, co jest ważne, kiedy mieszka się w bloku. Mają też właściwości antypoślizgowe. Oczywiście są one odpowiednio droższe i wymagają specjalnych podkładów oraz precyzyjnego montażu. Podłoga musi być całkowicie płaska.

To kolejna kwestia, w której ciężko znaleźć złoty środek. Montaż metodą klejenia lepiej zostawić profesjonaliście. Zapewnia lepszą stabilność, chroni panele przed deformacją, lepiej tłumi dźwięki i można go stosować w pomieszczeniach narażonych na działanie wilgoci. Wynika to z tego, że panele są przytwierdzone bezpośrednio do podłoża, a więc nie ma przestrzeni, w której mogłyby pojawić się np. grzyby i pleśń. To sprawia również, że chodząc np. w butach na obcasie, nie powstaje pogłos.

Panele łączone są też nazywane podłogą pływającą. Wynika to z tego, że będą pracować pod wpływem ciężaru. Niewątpliwym plusem jest możliwość samodzielnego montażu. W przypadku popełnienia błędu łatwo go naprawić poprzez szybkie rozłożenie problematycznego fragmentu podłogi. W razie uszkodzenia paneli w trakcie użytkowania szybko wymienicie je na nowe. Odpada również kwestia zakupu kleju i wynajęcia fachowca, nie trzeba też czekać na wyschnięcie czy wywietrzenie przykrego zapachu. Przy montażu tą metodą trzeba pamiętać o pozostawieniu szczelin dylatacyjnych pomiędzy panelami i ścianą oraz pomiędzy pomieszczeniami. Panele montuje się prostopadle do okna. Jeżeli konieczne jest docięcie, to należy zrobić je po ułożeniu całości.