Ocieplenie domu: wełna mineralna. Skalna czy szklana?

Niewątpliwie obydwa rodzaje wełny mineralnej to doskonały materiał termoizolacyjny. Jednak każda z nich charakteryzuje się innymi parametrami technicznymi, a także czasem i miejscem stosowania. Oprócz różnic mają też kilka wspólnych zalet.

Wełna skalna produkowana jest z minerałów takich jak: dolomit, bazalt, gabro, a także z materiału odzyskiwanego w procesie recyklingu. Surowcami do wyrobu wełny szklanej są zaś piasek kwarcowy oraz stłuczka szklana. W obu przypadkach tworzywo topione jest w wysokiej temperaturze – wełna skalna w 1400°C, zaś wełna szklana w 1000°C. Wysoka temperatura sprawia, że surowce ulegają rozwłóknieniu. Wytworzone w tym procesie włókna są następnie sklejane żywicą, w efekcie czego powstają maty i płyty. Wełny różnią się także między sobą orientacją włókien - wełna skalna ma rozproszony układ, natomiast wełna szklana zorientowany równolegle do powierzchni płyty lub maty.

Zarówno wełna skalna, jak i szklana charakteryzują się bardzo wysoką izolacyjnością termiczną. Nieco niższym, czyli lepszym, współczynnikiem przewodzenia ciepła może się pochwalić wełna szklana – lambda wynosi tu 0,03 W/(mxK). Minimalnie gorszą lambdę ma wełna skalna - 0,034 W/(mxK).

Ten parametr techniczny zależy bezpośrednio od gęstości. Większą gęstość płyt i mat można uzyskać w procesie produkcji z wełny skalnej, dlatego to jej używa się w miejscach, w których ocieplenie narażone będzie na duże obciążenia. Stosuje się ją jako materiał termoizolacyjny na przykład podłóg na gruncie, gdzie nie da się zastosować wełny szklanej.

Oba materiały mają dobre właściwości ognioodporne. Nieco dłużej wysoką temperaturę znosi wełna skalna, która skutecznie opiera się nawet temperaturze wynoszącej 1000°C, dlatego wytrzymuje w trakcie pożaru od półtorej do dwóch godzin, co często stanowi czas wystarczający na ugaszenie ognia. Dla wełny szklanej graniczną temperaturę stanowi zakres od 600 do 700°C.

Włókna zarówno jednej, jak i drugiej wełny - zanim zostaną ze sobą sklejone w matę lub płytę - poddawane są hydrofobizacji. W jej trakcie pokrywane są substancją, dzięki której mają nie chłonąć wody. Jednak przy długotrwałym zanurzeniu w wodzie metr kwadratowy wełny może wchłonąć od jednego do trzech kilogramów wody.

Wełna skalna, podobnie jak wełna szklana ma wysokie zdolności tłumienia dźwięków. Bez wątpienia można powiedzieć, że oprócz głównego przeznaczenia, czyli izolacji termicznej, materiały te okazują się równie dobrymi izolatorami akustycznymi.

W budownictwie oba produkty mają podobne zastosowanie. Natomiast wybór jednego z nich zależy od konkretnych właściwości. Dzięki wysokiej odporności na ogień wełna skalna może być używana do izolacji kominków. Można ją również układać tam, gdzie będzie poddawana dużym obciążeniom, dlatego wykorzystuje się ją do izolacji tarasów czy podłóg na gruncie. Wełnę szklaną warto z kolei wykorzystać, jeśli zależy nam na najwyższym stopniu izolacji cieplnej oraz akustycznej. Do jej zalet należy także niewątpliwie lekkość.