Montaż instalacji grzewczej. Jakich błędów unikać?

Instalacja centralnego ogrzewania powinna zostać wykonana w oparciu o rzeczywiste dane o ogrzewanym obiekcie. Chodzi tu przede wszystkim o projektowe obciążenie cieplne budynku, w którym policzone są straty ciepła przez przenikanie i na drodze wentylacji grawitacyjnej. Skutki zakupu kotła o zbyt niskiej mocy grzewczej są oczywiste – nie będzie skutecznie ogrzewał pomieszczeń podczas mroźnych dni. Model o zbyt dużej mocy w stosunku do zapotrzebowania na ciepło będzie generował większe straty ciepła, kocioł na paliwa stałe w takich warunkach pracuje na niskim zakresie mocy (sprawność kotła utrzymuje się na niskim poziomie). Takie urządzenie po osiągnięciu zaprogramowanej temperatury będzie pracować w warunkach postoju, ze szkodą dla środowiska i portfela użytkownika.

Z kolei obliczanie strat ciepła na podstawie wskaźników przyjmowanych na 1 m2 powierzchni pomieszczenia może mieć niewiele wspólnego ze stanem faktycznym. Każdy budynek wymaga indywidualnego podejścia do kwestii doboru mocy źródła ciepła. Domy mogą mieć charakterystyczne cechy – inne niż obiekt statystyczny, do którego odnoszą się wielkości podawane przez instalatorów lub sprzedawców urządzeń grzewczych.

Źle przyjęte straty ciepła mogą mieć negatywny skutek także w doborze grzejników. Jeżeli wszystkie zostaną przewymiarowane w równym stopniu, taki błąd można naprawić, korygując parametry pracy instalacji – jest to możliwe w przypadku kotłów gazowych i olejowych. Dla takich urządzeń niedowymiarowanie będzie szkodliwe, gdyż większa temperatura wody obniży sprawność kotła kondensacyjnego. Przewymiarowane grzejników będzie skrajnie niekorzystne w przypadku kotła na paliwo stałe, gdyż może prowadzić do ciągłego przegrzewania pomieszczeń, wymuszając na urządzeniu ciągłą pracę w warunkach zdławienia. Moc i wielkość grzejnika powinna zostać dobrana do obliczonego zapotrzebowania na ciepło pomieszczenia. Dobierając grzejniki do konkretnej instalacji, należy uwzględnić parametry, jakie przyjęto w projekcie, np. 75/65°C lub 55/45°C.

Często spotykanym błędem popełnianym przy wykonywaniu instalacji jest pozostawienie rur grzewczych bez izolacji lub izolowanych niewłaściwym materiałem w pomieszczeniach nieogrzewanych. Im cieplejsza woda w instalacji, a otoczenie chłodniejsze, tym izolacja powinna być grubsza lub mieć lepszy, tzn. niższy współczynnik lambda. Powinien on wynosić co najmniej 20 mm dla rur o średnicy do 20 mm oraz 30 mm dla rur o średnicy do 22 oraz 30 mm. Jeżeli rury w zbyt cienkiej otulinie poprowadzimy np. w posadzce betonowej, mogą wystąpić straty ciepła do gruntu. Częstym zaniedbaniem jest niedokładne wykonanie izolacji w takich miejscach jak kolanka czy kołnierze rur. Takie odcinki w garażu czy w piwnicy mogą stać się mostkami cieplnymi.

Inwestorzy często decydują się na wykonanie instalacji ogrzewania podłogowego bez wcześniejszego przygotowania dokumentacji projektowej. Projekt ogrzewania podłogowego zawiera wszystkie dane dotyczące instalacji. Zawarta jest w nim grubość rur grzewczych oraz trasa przebiegu. Ich rozstaw jest dostosowany do warunków pomieszczenia oraz do parametrów wody zasilającej w instalacji i grubości wylewki, materiału posadzki, a także zapotrzebowania cieplnego. W projekcie wykonane zostaje również zrównoważenie hydrauliczne instalacji, która ma odzwierciedlenie w postaci wartości nastaw podanych dla każdego obiegu ogrzewania podłogowego. Bez kompletnej dokumentacji inwestor nie otrzyma gwarancji, że wykonana instalacja zapewni komfort cieplny w okresie grzewczym. W wyniku braku dokumentacji może dojść do takich błędów jak: niewystarczająca izolacja podłogi, nieefektywna współpraca ogrzewania podłogowego z grzejnikami ściennymi, niedokładna regulacja instalacji ogrzewania podłogowego itp.

Damian Czernik