Marzyli o domu na wodzie. Zbudowali prawdziwy raj

Dwoje kanadyjskich artystów, Wayne Adams i Catherine King, postanowiło zamieszkać w ekologicznym domu, blisko przyrody. Jakby tego było mało, ich marzeniem było mieszkanie na wodzie. Praca do etapu całkowitego ukończenia budowy zajęła im 20 lat. Dziś mają już odchowane dzieci, które wzrastały na pływającej wyspie. Wayne ma 67, a Catherine 60 lat, ale szczęśliwie żyją w domu, który jest nie tylko spełnieniem ich marzeń, ale też samowystarczalnym, ekologicznym, małym miasteczkiem, poza dostępem do mediów i miejskim zgiełkiem.

Dwoje kanadyjskich artystów, Wayne Adams i Catherine King, postanowiło zamieszkać w ekologicznym domu, blisko przyrody. Jakby tego było mało, ich marzeniem było mieszkanie na wodzie. Praca do etapu całkowitego ukończenia budowy zajęła im 20 lat. Dziś mają już odchowane dzieci, które wzrastały na pływającej wyspie. Wayne ma 67, a Catherine 60 lat, ale szczęśliwie żyją w domu, który jest nie tylko spełnieniem ich marzeń, ale też samowystarczalnym, ekologicznym, małym miasteczkiem, poza dostępem do mediów i miejskim zgiełkiem. Zespół budynków nie zanieczyszcza środowiska, a do niezbędnego zasilania czerpie energię słoneczną z paneli fotowoltaicznych. Skonstruowany jest na platformach usytuowanych, jak mówią sami gospodarze, w Freedom Cove (zatoce wolności), u wybrzeży wyspy Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej. Posiadłość na wodzie to nie tylko dom mieszkalny, ale również 5 szklarni, galeria sztuki, parkiet do tańca i latarnia. Wszystko mieści się na 12 platformach. Uprawa warzyw, wędkowanie i zdobywanie wody
pitnej z pobliskiego wodospadu (czasem też deszczowej), pozwala gospodarzom być niezależnymi.

Budowę domu rozpoczęli w 1991 roku. Do skonstruowania budynku i pierwszej platformy używali jedynie odpadów oraz wtórnie wykorzystanych materiałów. Jako pierwszy powstał dom mieszkalny.

Po roku od rozpoczęcia budowy dom wyglądał już dość okazale. Zgodnie z marzeniem artystów pozostałe budynki miały mieć atrakcyjną szatę i radosne kolory. Dominującą barwą stał się róż w odcieniu fioletowym oraz turkus.

Powoli w zatoce niedaleko Tofino powstawała pływająca osada. Platformy stopniowo się rozrastały. Głównym budulcem było tu drewno. Właściciele mogli sobie pozwolić na taki tryb życia, gdyż oboje uprawiają wolne zawody.

W szklarniach Wayne i Catherine uprawiają różne rośliny jadalne. Część plonów sprzedają, tak samo jak złowione ryby. Ponadto Wayne ma stałych klientów, dla których regularnie rzeźbi.

Wnętrze osady to sieć traktów, przejść, pomostów, schodów i chodników. Nie brak zatem miejsc na spacery. Wykończenie drewnianych elementów to rzeźby Wayne’a. Dzięki bujnej roślinności jest tu jak w zaczarowanym ogrodzie.

Platformy z uprawami i szklarniami są przyjazne dla zwierząt. Między nimi znalazło się też miejsce na domki dla ptaków, które zrobił Wayne. Catherine chciała tu hodować kury, ale niestety drapieżniki to uniemożliwiły. Problemem był też szczur niszczący fundamenty domu.

Ogród tonie wśród różnokolorowych kwiatów. Duża część upraw to dynie, kabaczki, cukinie i inne z rodziny dyniowatych. Aranżacja rabat i przejść między nimi sprawia, że im dalej podążamy w głąb pływającej wyspy, tym bardziej baśniowa się ona wydaje.

Gospodarze nazywają swoją wyspę "pływającym ogrodem żywności" i nie jest to przesada. Czego tu nie ma! Dla wegetarian i wegan to istny raj. Zagrożeniem dla szklarni była potężna burza w 2015 roku, która położyła kilka drzew. Uszkodzeniu uległa też wówczas instalacja fotowoltaiczna. Pracy zatem tu nie brak.

Catherine, emerytowana balerina, która jest również muzykiem, malarzem i pisarzem, oraz Wayne będący rzeźbiarzem, doskonale znają się na prowadzeniu upraw. Nadal też realizują swoje zawodowe pasje, a wszystko to blisko natury. Tylko pozazdrościć odwagi!