Magia sprzątania KonMari. Japoński sposób na porządek

Ideę robienia porządku KonMari można streścić tak, jak zrobiła to sama autorka „Magii sprzątania” w przedmowie do swojej książki: „Zacznij od wyrzucania rzeczy. Następnie starannie zaaranżuj swoją przestrzeń. Wszystko to powinno odbyć się za jednym razem. Jeżeli przyjmiesz taką strategię, nigdy już nie wrócisz do bałaganu. (...) Na podstawie moich doświadczeń ze sztuką organizowania przestrzeni i pomagania niezorganizowanym ludziom osiągnąć porządek, jedno mogę powiedzieć z całym przekonaniem: radykalna reorganizacja domu przekłada się na rewolucyjną zmianę stylu życia i perspektywy na przyszłość. Pozwala zmienić życie”.

Obecnie 30-letnia Japonka, która dzięki sprzątaniu stała się milionerką, prowadzi programy telewizyjne oraz kursy grupowe i indywidualne, założyła szkołę dla zwykłych kursantów oraz trenerów, którzy rozpowszechniają jej niezwykłą metodę na utrzymanie porządku. Na lekcje czeka się miesiącami, chętnych jednak nie brakuje.

Marie Kondo wyszła z założenia, że od dziecka rodzice wymagają od dzieci utrzymywania porządku, ale nigdy świadomie nie nauczyli ich sprzątania. Ta praktyczna umiejętność jest zaniedbywana zarówno w domu, jak i szkole. Tymczasem to, jak się mieszka, jest równie ważne, jak to, w czym się chodzi czy co się je. Potrzebny jest zatem trening, który w jasny sposób nakreśli, co i w jakiej kolejności robić, by „wydostać się z zaklętego kręgu nieładu”.

Najważniejszy jest plan i rozpoczęcie sprzątania od tego, co najłatwiejsze, czyli od ubrań.

Jako ostatnich należy pozbyć się pamiątek. Są one bowiem obciążone sentymentalnie i rozstanie z nimi łączy się na ogół z największym żalem. Na etapach pośrednich porządek powinien objąć kolejno: książki, dokumenty, płyty, kosmetyki, akcesoria kuchenne i inne drobiazgi. W efekcie być może uda się nawet pozbyć jakichś mebli...

Pierwszym etapem sprzątania jest zgromadzenie w jednym miejscu wszystkich swoich ubrań, a następnie przyjrzenie się każdemu z nich z osobna. Robienie porządku opiera się na analizie własnego nastawienia względem danej rzeczy. Ubrań, których nie nosisz z radością, należy się pozbyć, bez względu na to, ile kosztowały i od kogo je dostałeś. Wyrzucanie musi być jednak przeprowadzone z szacunkiem – aby złagodzić poczucie straty i wyrzuty sumienia, warto podziękować każdemu przedmiotowi za to, że spędził z tobą wiele czasu i dobrze ci służył. Dziwne? Może. Jednak pozwala zaoszczędzić dużo wolnej przestrzeni i obiektywne ocenić wartość rzeczy.

Kolejnym etapem robienia porządku jest umiejętne wypełnienie pustych miejsc. Na przykład odpowiednie zwijanie ubrań i ustawianie ich pionowo w szufladach zapewni więcej miejsca na przechowywanie niż w przypadku ciuchów leżących na płasko. Ponadto nie będą się one wzajemnie zasłaniać, gnieść i pozostaną łatwiej dostępne.

W podobny sposób należy też porządkować inne rzeczy w domu. Pozbycie się tego, co niepotrzebne, sprawi, że nie będziesz musiał silić się na umiejętne zagospodarowanie najciemniejszych zakamarków mieszkania czy tworzenie skomplikowanych systemów przechowywania. Niezliczone organizery, kosze czy pojemniki nie będą ci po prostu potrzebne.

Sława rewolucyjnej metody utrzymania porządku, poza Japonią, objęła Stany Zjednoczone i Europę, w tym roku docierając także do Polski. Skąd ta popularność? Marie Kondo nie uczy wyłącznie, jak przechowywać bez konieczności upychania rzeczy po kątach, lecz przede wszystkim pokazuje, jak wybierać tylko to, co niezbędne. Krok po kroku instruuje, w jaki sposób pozbyć się poczucia winy z powodu oddanych rzeczy i otaczać się tylko tym, co wartościowe. Wyrzucanie ma więc na celu docenienie tego, co naprawdę ważne oraz warte wyłonienia w naszym konsumpcyjnym i chaotycznym świecie.