Klej do płytek - który najlepszy?

Przed ułożeniem płytek przeważnie skupiamy się na ich fakturze i wyglądzie. Okazuje się jednak, że równie ważny jest wybór odpowiedniego kleju. W ofertach handlowych znajdziesz wiele dobrych jakościowo zapraw klejowych, które należy dobrać do własnych potrzeb. Warto zapoznać się z ich oznaczeniami, a także z ogólnymi zasadami ich doboru.

C – to klej cementowy, który cieszy się największą popularnością. Jest uniwersalny, nadaje się do stosowania na różnych powierzchniach. W jego skład wchodzą spoiwa wiążące hydraulicznie, kruszywa oraz dodatki organiczne. Klej cementowy jest dostępny w suchej postaci. Przed układaniem płytek należy go rozrobić z odpowiednią ilością wody.

D – klej dyspersyjny składa się ze spoiw organicznych oraz wypełniaczy mineralnych. Świetnie nadaje się do naklejania płytek na płytach drewnopodobnych, gipsowo-kartonowych oraz na powierzchniach, które są już pokryte glazurą. Klej dyspersyjny jest sprzedawany w gotowej postaci, nie musisz zatem rozrabiać go z wodą.

R – klej na bazie żywic reaktywnych. Charakteryzuje się całkowitą wodoszczelnością. Składa się z syntetycznych żywic połączonych z wypełniaczami mineralnymi oraz dodatkami organicznymi. Klej na bazie żywic reaktywnych należy stosować na podłożach z poliestru, PCV, na podłożach metalowych oraz na wykonanych już płytkach ceramicznych.

1 – oznacza klej zwykły o normalnym czasie wiązania.

2 – to kleje o zwiększonych parametrach (szybszym lub dłuższym czasie wiązania oraz o dodatkowych właściwościach).

F – oznacza klej szybkowiążący.

T – zaprawy tiksotropijne o zmniejszonym spływie. Dobrze sprawdzają się podczas montażu płytek ściennych.

E – zaprawy o wydłużonym czasie otwartym.

S1 – jest oznaczeniem zapraw odkształcalnych. Stosuje się je na elementach zewnętrznych oraz w miejscach podatnych na naprężenia.

S2 – to klej wysoko odkształcalny. Wytrzymuje duże naprężenia w zakresie powyżej 5 mm.

Cena zaprawy zależy od jej specyfikacji. Można przyjąć, że im więcej dodatkowych parametrów i właściwości ma klej, tym jego cena będzie wyższa. Orientacyjne ceny najpopularniejszych zapraw przedstawiają się następująco:

• Zaprawa klejąca dyspersyjna (opakowanie 7 kg) – 29-35 zł. Średnia wydajność kleju wynosi ok. 1,7 kg/m2, zatem koszt kleju potrzebnego do naklejenia płytek na podłoże o powierzchni 10 m2 wyniesie 70-85 zł.
• Klej cementowy o normalnym czasie wiązania (opakowanie 25 kg) – 15-22 zł. Uśredniona wydajność wynosi 4,5 kg/m2. Można zatem przyjąć, że koszt naklejenia płytek na powierzchni o rozmiarach 10 m2 wyniesie 27-40 zł.
• Klej cementowy o podwyższonych parametrach (opakowanie 25 kg) – 24-30 zł. Według producenta wydajność zaprawy wynosi ok. 3 kg/m2. W przełożeniu na powierzchnię 10 m2 daje to koszt 29-36 zł.
• Klej poliuretanowy do płytek (wodoszczelny klasy T8) – jest zdecydowanie największym wydatkiem. 7-litrowe opakowanie kosztuje ok. 280-320 zł. Średnia wydajność to ok. 2 kg/m2. Naklejenie płytek na powierzchni 10 m2 kosztuje około 800-915 zł.

Cenę kleju wraz ze wszystkimi innymi kosztami związanymi z remontem lub wykończeniem mieszkania można obliczyć tutaj.

Zaprawa klejowa powinna być dobrze dobrana do rodzaju podłoża. W przypadku powierzchni murowanych z pewnością wystarczy zastosowanie kleju cementowego (C1 lub C1T w przypadku ścian). Jeśli powierzchnia znajduje się na zewnątrz i jest ryzyko spadku temperatury, najlepiej wybrać zaprawę C1F lub C1TF. Szybsze związanie zaprawy zabezpieczy ją przed działaniem niepożądanych warunków pogodowych.

Nieco inaczej wygląda wybór kleju do podłoży odkształcalnych (np. z płyt gipsowo-kartonowych). Musisz wtedy dobrać zaprawę klejową o podwyższonej elastyczności. Dobrym rozwiązaniem będzie zakup preparatu typu C2TE. Jeszcze inaczej dobiera się zaprawę do podłoży trudnych. Będą to kolejno:

Podłoże drewniane – na tego tupu powierzchni można stosować zaprawy dyspersyjne, które bardzo dobrze zespalają płytki z drewnianym podłożem. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie zaprawy cementowej klasy C2. Jednak warto pamiętać, by nie stosować jej bezpośrednio na drewno. Przed naklejeniem płytek warto zagruntować drewnianą powierzchnię specjalnym preparatem, który będzie bazą kontaktową pomiędzy drewnem a zaprawą.

Podłoże metalowe – należy stosować specjalne zaprawy na bazie żywic reaktywnych. Są to produkty wodoszczelne, które doskonale przylegają do metalu oraz różnego typu tworzyw sztucznych. Warto pamiętać, że zaprawy na bazie żywic reaktywnych nadają się do niemal każdej powierzchni, jednak są dość drogie.

Balkony i tarasy – zaprawa musi być odporna na działanie naprężeń. W przypadku nienasłonecznionych tarasów i balkonów o mniejszej powierzchni wystarczy zastosować klej z oznaczeniem C2S1. Z kolei na dużych nasłonecznionych powierzchniach, na których mogą występować silne naprężenia, warto zastosować zaprawę klejową typu C2S2. Pamiętaj, że zaprawa klejowa do stosowania na zewnątrz musi mieć właściwości mrozoodporne.

Ogrzewanie podłogowe – układanie płytek na powierzchni z ogrzewaniem podłogowym (przeważnie na jastrychu) wiąże się z koniecznością zastosowania wysoko elastycznej zaprawy klasy C2S2. Stosowanie zwykłej zaprawy odkształcalnej S1 nie zabezpieczy powierzchni przed pękaniem ani przed odpadaniem płytek.

Stare warstwy wykończeniowe – przed wyborem kleju należy ocenić stan podłoża. Musi być ono stabilne i wytrzymałe. Wszelkie odwarstwienia i złuszczenia należy usunąć. Na oczyszczoną powierzchnię można stosować klej cementowy o podwyższonych parametrach. Dobrym pomysłem jest także zastosowanie kleju dyspersyjnego klasy D2 lub D2T.