Jedna z najczęstszych chorób dotykających iglaki w ogrodzie

Fytoftoroza jest to choroba roślin, którą wywołują grzybopodobne gatunki lęgniowców z rodzaju Phytophthora. Ta choroba iglaków jest bardzo groźna i ma nieprzyjemne skutki widoczne na wielu roślinach. Te choroby grzybowe mogą występować na roślinach rolniczych, ozdobnych, warzywach, roślinach sadowniczych, a także drzewach i krzewach liściastych. Ma ona bardzo szeroki zakres działania, przez co tak naprawdę wszystkie rośliny są zagrożone zarażeniem fytoftorozą.

Warto wiedzieć, że fytoftoroza ma wiele rodzajów. Pierwszym z nich jest Phytophthora cactorum, która objawia się na roślinach zielnych i zdrewniałych, np. na bratkach i jabłoniach. Kolejna jest Phytophthora cinnamomi, występująca na roślinach wrzosowatych i iglastych. Tutaj roślinami tymi mogą być różne wrzosy i cyprysiki. Phythophthora plurivora atakuje wiele typów roślin. Wśród nich znajdziemy byliny, a także rośliny liściaste i iglaste. Z kolei Phythophthora cambivora znana w gronie osób, zajmujących się drzewami i krzewami liściastymi, np. irgami, kasztanowcami i klonami.

Wśród rodzajów fytoftorozy wyróżniana jest także Phythophthora ramorum nazywana jest także fytoftorozą różaneczników, ponieważ atakuje drzewa i różaneczniki. Następny rodzaj to Phythophthora citricola, atakująca drzewa liściaste i iglaste, w tym tuje. Rodzajem, który możemy spotkać na roślinach iglastych, liściastych i wrzosowatych jest Phythophthora citrophthora. Bardzo groźna jest Phythophthora cryptogea, która ma szeroki zakres działania, w przeciwieństwie do Phythophthora infestans, która występuje na ziemniakach i pomidorach, powodując zarazę ziemniaka.

Spośród fytoftoroz możemy wyróżnić fytoftorozę drzew, zgniliznę pierścieniową podstawy pnia drzew owocowych, zgniliznę korzeni maliny, a także zarazę ziemniaka, zarazę pędów borówki brusznicy, zarazę pędów pierisa oraz zarazę wierzchołków pędów różanecznika (fytoftoroza różanecznika). Fytoftoroza ma różne formy, dlatego jeszcze trudniej jest ją rozpoznać i nie pomylić z innymi chorobami.

Bardzo ważne przy zwalczaniu fytoftorozy jest odpowiednio wczesne rozpoznanie choroby iglaków. Nie możemy jednak pominąć faktu, że fytoftoroza różanecznika, iglaków i innych roślin, rzadziej występuje, gdy utrzymane są prawidłowe warunki glebowe. Dlatego właśnie, przy sadzeniu roślin powinniśmy zwrócić uwagę na utrzymanie odpowiednich warunków siedliskowych.

Choroby grzybowe są trudne do rozpoznania, zwłaszcza w fazie początkowej, gdzie atakowane są bardzo często korzenie roślin. Tak też jest w przypadku fytoftorozy, która w pierwszym etapie atakuje korzenie, zaburzając przy tym pobieranie wody i składników mineralnych przez rośliny, w tym tuje, świerki i inne gatunki. Proces ten przebiega pod ziemią, dlatego nie ma widocznych objawów nadziemnych.
W momencie, gdy zauważymy objawy na nadziemnej części roślin, jest to praktycznie moment, w którym nie jesteśmy w stanie odratować gatunków zielonych. Pod ziemią korzenie gniją, obumierają siewki roślin, a igły u takiej rośliny, jak np. tuja, stają się żółte i zasychają. W następnej kolejności zasychają całe pędy, a roślina stopniowo obumiera.

Fytoftoroza iglaków jest zjawiskiem niebezpiecznym i bardzo trudnym do zwalczenia, dlatego że zauważalna jest ona bardzo późno. Pierwszy etap przebiega w części podziemnej, gdzie niestety nie mamy wglądu. Należy pamiętać, że przy różnych rodzajach fytoftoroz, będą różne objawy, np. u bylin powstają wodniste smugi i nekrozy na liściach, pędach i łodygach, a rośliny te pomału żółkną, więdną i obumierają. Zobaczmy więc, na czym polega ochrona przed tą chorobą grzybową iglaków.

Dlatego, że fytoftoroza iglaków jest praktycznie niemożliwa do uleczenia, bardzo ważne i w sumie najważniejsze jest zapobieganie temu zjawisku. Zacznijmy od tego, żeby nie kupować sadzonek, które mają objawy chorobowe. Objawami tymi są przede wszystkim zgniłe lub lekko nadgniłe korzenie. Jeśli mamy możliwość sprawdzenia tego, warto to zrobić i przekonać się, czy drzewo lub krzew nie jest zarażony. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o iglakach w ogrodzie.

Rośliny, które zostały porażone, musimy w całości (łącznie z korzeniami) usunąć i najlepiej spalić. Ważne jest, by żadna część nie została w ziemi, ponieważ choroba ta bardzo szybko się rozprzestrzenia. Musimy także wiedzieć, że przez minimum 5 lat od usunięcia porażonej rośliny, nie powinno się sadzić w tym miejscu nowego okazu. Powodem tego jest to, że przetrwalniki pozostają w glebie nawet przez wiele lat.

Dlatego, że choroba bardzo szybko się rozprzestrzenia, po usunięciu zarażonej rośliny, należy wszystkie gatunki wokół niej spryskać odpowiednimi preparatami, np. Aliette 80 WP, Bravo 500 SC oraz Biosept 33 SL. Z tych preparatów najczęściej używany i najbardziej polecany jest Aliette 80 WP. Preparaty ochrony roślin można zakupić w sklepach ogrodniczych, a nawet budowlano-ogrodniczych. Warto także odkazić podłoże, by zminimalizować szansę na przeniesienie choroby grzybowej na inne rośliny. Wtedy też w krótszym czasie będziemy mogli posadzić na tym miejscu nowy krzew, drzewo lub inną roślinę.

Fytoftoroza iglaków powinna być zauważona możliwie jak najszybciej, by zniwelować porażenia innych roślin rosnących wokół porażonego gatunku. Znając objawy i dbając o to, by utrzymywać odpowiednie warunki glebowe, zwalczenie fytoftorozy będzie prostsze i nie przysporzy tylu problemów. Należy jednak mieć podstawowe pojęcie o informacjach na temat tej grzybowej choroby oraz o tym, jak ją zwalczać w sposób skuteczny.

Materiał partnera KB.pl