Jak zaprojektować wygodne mieszkanie na 12 metrach kwadratowych?

O tym, że można ergonomicznie rozplanować i urządzić kawalerkę, wiadomo doskonale. Jednak 12 metrów kwadratowych stanowi nie lada wyzwanie dla przeciętnego inwestora. Przed takim zadaniem stanął Amerykanin Steve Saurer - inżynier z Seattle, zajmujący się zawodowo projektowaniem wnętrz samolotów typu Boeing. Realizacja przedsięwzięcia zabrała mu siedem lat, przez większą część tego czasu zabiegał jednak o szereg pozwoleń, gdyż jego pomysł na mieszkanie był dość kontrowersyjny. Efekt? Przestrzeń mieszkania zagospodarowana jest optymalnie i wyjątkowo funkcjonalnie.
Steve postanowił zamieszkać w najniższej, częściowo podziemnej kondygnacji budynku. Wysokość mieszkania pozwoliła na rozplanowanie przestrzeni na trzech poziomach. Dzięki temu zabiegowi niewielka powierzchnia użytkowa została maksymalnie powiększona. Najniżej znajduje się mała garderoba, salon, kuchnia z jadalnią i łazienka. Środkowa kondygnacja pełni funkcję gabinetu. Ostatnia platforma wzniesiona pod sufitem przeznaczona jest na sypialnię.

Centralną część mieszkania zajmuje otwarta kuchnia, przy niej zaś zaprojektowano jadalnię z rozkładanym stołem, gdzie mieszczą się trzy osoby (po rozłożeniu staje się on także wygodnym miejscem na mini-biuro i pracę przy komputerze). Pojedynczy ciąg kuchenny zajmuje minimum miejsca, łączy jednak wszystkie niezbędne funkcje. Zawiera kuchenkę, jednokomorowy zlewozmywak, zmywarkę, lodówkę i praktyczne szuflady cargo. Otwarta półka nad blatem stanowi wygodny pomocnik.

Na środkową platformę Steve dostaje się, korzystając z taboretu. Ponieważ dystans do przebycia jest niewielki, zbędna okazała się drabinka czy schody. Wyniesiona nad poziom przestrzeń znajduje się na wysokości okna, za którym biegnie chodnik uczęszczany przez pieszych. Dzięki dostępowi światła dziennego platforma doskonale nadaje się na miejsce do czytania i pracy. Pod nią zaprojektowano salon w formie pokoju telewizyjnego. Bez trudu zmieściła się tu wygodna, choć pozbawiona nóg kanapa oraz spory telewizor.

Steve stworzył w niskim salonie przytulny kącik telewizyjny, gdzie dobrze rozchodzi się dźwięk. Zawieszony nad głowami sufit daje dobre zaciemnienie w miniaturowej sali kinowej. Drewniane wykończenie ociepla wnętrze i dodaje mu uroku. Bezpośrednia bliskość jadalni i kuchni okazuje się niezwykle praktyczna w czasie seansu. Telewizor jest też widoczny od strony stołu, przy którym także można śledzić akcję filmu.

Każdy fragment przestrzeni jest doskonale zaprojektowany. Swoje miejsce znalazły tu nawet dwa rowery - umieszczono je tuż pod sufitem. Przejście między łazienką a kuchnią stanowi żółta szklana płyta przykrywająca część kąpielową - to jedno z najbardziej spektakularnych rozwiązań w mieszkaniu. Nie lada atrakcją jest zabudowa instalacji wentylacyjno-grzewczej, biegnąca pod sufitem. Nadaje wnętrzu nowoczesny charakter i buduje oryginalny efekt przestrzenny.

W łazience znalazło się miejsce na prysznic, umywalkę oraz toaletę. Od góry ogranicza ją szklany sufit będący jednocześnie stelażem łóżka córki Steve’a. Powstał z blatu stołu kupionego w IKEA. Prysznic nie ma brodzika, odpływ wykonano bezpośrednio w posadzce. Uchwyt na ręcznik jest jednocześnie poręczą - Steve wykorzystał w tej roli techniczną rurę ze stali nierdzewnej. Nad umywalką znajduje się mleczna szyba przepuszczająca światło z kuchni.

Choć wydaje się to niemożliwe, w mieszkaniu zmieściła się nawet wanna (przykryta szklaną taflą w podłodze). Ponieważ jest to wanna w stylu japońskim, została wpuszczona w posadzkę. Korzysta się z niej na siedząco. Wyposażona jest w siedzisko i zagłębienie na stopy, co sprawia, że można całemu zanurzyć się w ciepłej wodzie. Rozmiar wanny jest idealnie dopasowany do szerokości korytarza i maksymalnie wykorzystuje wolną przestrzeń.