Jak wyznaczyć zapotrzebowanie na moc elektryczną?

Do określenia mocy przyłączeniowej potrzebna jest wiedza, jakie urządzenia elektryczne będą pracowały w domu oraz jego otoczeniu i ile ich będzie. Oczywiście trudno przewidzieć, jak będzie się zmieniało wyposażenie w przyszłości, więc na wszelki wypadek należy dodać też jakiś zapas mocy. Trzeba jednak brać pod uwagę także to, że sytuacja, w której wszystkie urządzenia będą pracowały jednocześnie, jest mało prawdopodobna.

Najważniejsze jest uwzględnienie wszystkich dużych odbiorników energii, a są nimi przede wszystkim urządzenia grzewcze – grzejniki, podgrzewacze wody, kuchenka i piekarnik. Jeśli jeszcze nie dokonałeś wyboru konkretnych urządzeń, jesteś zmuszony oprzeć się na orientacyjnych wartościach ich mocy. W przypadku w pełni elektrycznego ogrzewania nowoczesnego, a więc dobrze zabezpieczonego przed stratami ciepła, można przyjąć, że maksymalne zapotrzebowanie na moc mieści się w zakresie 50–70 W na mkw. ogrzewanej powierzchni. Czyli na przykład do ogrzewania domu o powierzchni 150 mkw. potrzebna jest moc rzędu 10 kW.

Grzałka pojemnościowego podgrzewacza wody może mieć moc zaledwie 1 kW, ale są i takie, w których jest ona wielokrotnie większa, by czas podgrzewania wody był krótszy. Jednak najczęściej stosuje się w nich grzałki o mocy 1,5–2 kW.

Moc grzałek podgrzewaczy przepływowych jednopunktowych (obsługujących jeden punkt poboru wody) zawiera się w przedziale 1,5–7 kW, a wielopunktowych (jeden może obsłużyć całą łazienkę, a nawet cały dom jednorodzinny) – 18–30 kW.

Moc przyłączeniowa płyty indukcyjnej do gotowania to zwykle mniej więcej 7 kW, a elektryczego piekarnika – 3,5 kW.

Kolejne duże odbiorniki energii elektrycznej to pralka (około 2 kW), zmywarka (około 1,5 kW), suszarka do włosów (od 1 do 2,3 kW), żelazko (od 1,2 do 2,4 kW), odkurzacz (od 1,2 do 2,7 kW, nowe modele maksymalnie 1,6 kW), czajnik elektryczny (od 0,5 do 3 kW). Stosunkowo niewielką moc (do 0,2 kW) mają agregaty lodówek.

Nieco kłopotliwe jest określenie mocy oświetlenia, bo trudno wskazać ogólnie, z jak wielu źródeł światła korzystają inwestorzy w swoich domach. Dużo zależy też od tego, czy są to świetlówki, ledy, czy zwykłe żarówki. W każdym domu jest też inna liczba odbiorników mniejszej mocy, takich jak sprzęt RTV, komputery, ładowarki akumulatorów, małe AGD. Pozostaje zatem kierować się sprawdzonymi radami, które mówią, że w gospodarstwie domowym na oświetlenie i działanie wszystkich urządzeń elektrycznych, oprócz grzejników, podgrzewaczy wody, kuchni elektrycznej i piekarnika, należy przewidzieć moc przyłączeniową 10–12 kW.

Za minimalną moc przyłączeniową, z uwzględnieniem niejednoczesności działania urządzeń, można uznać dla domu jednorodzinnego o powierzchni do 200 mkw.:

• z kuchenką gazową – 12 kW,
• z płytą indukcyjną do gotowania – 16 kW,
• z płytą indukcyjną i elektrycznymi przepływowymi podgrzewaczami wody – 25 kW,
• na ogrzewanie elektryczne należy przewidzieć dodatkowo 0,07 kW (0,11 kW jeśli ma być akumulacyjne) na metr kwadratowy ogrzewanej powierzchni.

Jeżeli się okaże, że z powodu niedostatku mocy włączenie zbyt wielu odbiorników prądu powoduje zadziałanie zabezpieczenia nadprądowego, ratunkiem może być zastosowanie przekaźników priorytetowych. Ich działanie polega na rozłączaniu zasilania wybranych dużych odbiorników prądu, które nie muszą pracować bez przerwy, na czas działania innych, włączanych na krótki czas. Przykładem jest wyłączanie grzejnika elektrycznego na czas gotowania wody w czajniku elektrycznym.