Instalacja grzewcza. Ogrzewanie nadmuchowe dla początkujących

Żeby zimą nie marznąć w mieszkaniu, trzeba dostarczać do niego ciepło. Przyzwyczailiśmy się do tego, że odpowiada za to instalacja centralnego ogrzewania składająca się z rur transportujących gorącą wodę do metalowych grzejników. W domach jednorodzinnych coraz częściej oprócz grzejników stosuje się też wodne ogrzewanie podłogowe, czyli rury umieszczone w betonowej wylewce. Rurami płynie woda podgrzewana w kotłowni i to ona sprawia, że grzejniki lub podłoga są ciepłe. A od nich ogrzewa się wnętrze domu, w tym także powietrze w pomieszczeniach.

Z tego systemu można jednak wyeliminować wodę i bezpośrednio podgrzewać powietrze. Służy do tego ogrzewanie nadmuchowe.

Ogrzewanie nadmuchowe działa tak, że powietrze jest zasysane z pomieszczeń do przewodów przez wentylator, przewodami trafia do nagrzewnicy, jest przez nią podgrzewane i innymi przewodami nadmuchiwane z powrotem do pomieszczeń. Otwory wlotowe i wylotowe są rozmieszczone tak, żeby powietrze cyrkulowało przez wszystkie ogrzewane pomieszczenia.

Do ogrzewania powietrza w systemie ogrzewania nadmuchowego często służą nagrzewnice elektryczne. Ich zaletą jest stosunkowo niska cena, ale ponieważ prąd jest u nas drogi, dobrym rozwiązaniem jest zainwestowanie w kondensacyjną nagrzewnicę gazową albo w tanią w eksploatacji pompę ciepła.

Ogrzewanie nadmuchowe latem może pełnić funkcję instalacji klimatyzacyjnej i z tego względu można je polecić szczególnie tym, którzy chcieliby mieć klimatyzację w całym domu. Trzeba je wtedy wyposażyć w urządzenie, które chłodzi przepływające przewodem powietrze. Najłatwiej jest zastosować do tego rewersyjną pompę ciepła, bo w zależności od wybranej funkcji może ona zarówno grzać, jak i chłodzić. W innym przypadku potrzebne są dwa urządzenia działające niezależnie – nagrzewnica i klimatyzator.

Instalacja ogrzewania nadmuchowego może być połączona z wentylacyjną. Wtedy oprócz powietrza z pomieszczeń do nagrzewnicy trafia także świeże powietrze z zewnątrz – w miejsce tego, które musi być usunięte na zewnątrz (z łazienek, WC, kuchni, pomieszczeń pomocniczych bez okien). Możliwe jest też zastosowanie rekuperatora odzyskującego ciepło z usuwanego powietrza, dzięki czemu koszt ogrzewania jest znacznie mniejszy. A dzięki temu, że przewody ogrzewania służą też wentylacji, mniejszy jest również koszt inwestycji.

Brak wody w systemie ogrzewania przekłada się nie tylko na wyeliminowanie ryzyka jej wycieku w przypadku uszkodzenia instalacji (na przykład gdy zamarznie). Ważną właściwością ogrzewania nadmuchowego jest też znacznie mniejsza bezwładność cieplna - po uruchomieniu ogrzewania w zimnym domu bardzo szybko, bo już po kilku minutach, robi się ciepło. To zaleta, ale już za wadę można uznać to, że w dość krótkim czasie po wyłączeniu urządzenia grzewczego zaczyna się odczuwać chłód.

Mała bezwładność to pozytywna cecha tam, gdzie ogrzewanie jest potrzebne tylko okresowo. Wówczas można je włączać tylko na czas korzystania z pomieszczeń, nie czekając długo na wzrost temperatury. To oczywiście sprawia, że oszczędza się energię, szczególnie w budynkach o lekkiej konstrukcji, w których przegrody budowlane (ściany, sufit, podłoga) akumulują niewiele ciepła.

Trzeba jednak brać pod uwagę, że wszystko co się znajduje w wyziębionym wnętrzu przez dłuższy czas pozostaje chłodne, nawet kiedy powietrze w nim jest już ciepłe. Chodzenie po zimnej posadzce czy korzystanie z sanitariatów może być wtedy niekomfortowe.