Instalacja elektryczna w domu pasywnym

Dom pasywny odróżnia od innych przede wszystkim większa grubość warstw materiału izolacyjnego, dzięki której zminimalizowane są straty ciepła przenikającego przez ściany, dach i podłogę, ale także szczelność. Warunkiem uznania domu za pasywny jest uzyskanie podczas tak zwanej próby ciśnieniowej wartości parametru n50 poniżej 0,6 h-1 (przy różnicy ciśnienia wewnątrz i na zewnątrz domu równej 50 Pa przez jego wnętrze w ciągu godziny przepływa powietrze w ilości mniejszej niż 0,6 kubatury). Taki wynik można osiągnąć tylko pod warunkiem szczególnej dbałości o szczelność przegród otaczających pomieszczenia wymagające ogrzewania.

Dodatkowego uszczelnienia, na przykład specjalnymi taśmami, folią czy pianką poliuretanową, wymagają szczeliny wokół okien i drzwi zewnętrznych oraz wszelkie otwory w ścianach, między innymi te wykonane w celu przeprowadzenia elementów instalacji.

Doświadczenie pokazuje, że przyczyną znacznie większego niż zakładane zapotrzebowania na energię do ogrzewania domu pasywnego może być nawet pozornie niemająca z tym dużego związku instalacja elektryczna. Przeprowadzenie przewodów przez ściany oraz umieszczenie w nich gniazd i łączników wymaga wywiercenia otworów. Wystarczy, że podczas rozmieszczania przewodów zostanie przebita folia paroizolacyjna, by miejsce, w którym to nastąpiło, stało się dziurą powodującą znaczny ubytek ciepła. Gdy wykona się badanie kamerą termowizyjną, widać, że w takim miejscu temperatura jest znacznie niższa niż dookoła. Dlatego należy unikać przebijania folii w celu przeprowadzenia przewodów, a jeśli jest to niemożliwe, miejsce przebicia należy uszczelnić, zaklejając je przeznaczoną do tego taśmą.

Z badań termowizyjnych domów pasywnych wynika, że miejscami o pogorszonej izolacyjności cieplnej, czyli mostkami cieplnymi, są zagłębione w ścianach puszki instalacyjne. Jeśli ściana jest wzniesiona z pustaków, to wiercąc w niej otwór na puszkę, nie tylko zmniejsza się w tym miejscu grubość przegrody, ale też doprowadza się do otwarcia znajdujących się w nich komór powietrznych. Dostające się do nich z zewnątrz u góry ściany zimne powietrze może napływać do pomieszczeń przez otwory w puszce, powodując wyraźne wychłodzenie najbliższego otoczenia. Z tego względu należy zwrócić szczególną uwagę na staranne nanoszenie zaprawy na pustaki, aby uniemożliwić cyrkulację powietrza wewnątrz ich kanałów, ewentualnie dodatkowo uszczelnić je pianką poliuretanową. Ze względu na zmniejszenie grubości ściany przez otwór pod puszkę należy też zrezygnować z umieszczania gniazd i łączników w ścianach zewnętrznych. Zwłaszcza gdy są one wykonywane z materiałów o dobrych właściwościach izolacyjnych (bloczków styropianowych,
ceramiki poryzowanej), bo wtedy zmniejszenie grubości materiału ma duży wpływ na zwiększenie strat ciepła przez przenikanie.