Instalacja elektryczna - materiały i techniki wykonania
Instalacja energetyczna, bazująca na odpowiednich materiałach oraz umiejętnie wykonana, nie tylko gwarantuje bezprzestojowe użytkowanie, ale również do minimum ogranicza koszty późniejszych napraw i remontów.
Najczęściej używanymi systemami okablowania są przewody płaskie, umieszczane w specjalnych bruzdach wyżłobionych w tynku, i mocowane za pomocą uchwytów z tworzywa sztucznego, lub aluminiowymi blaszkami. Używane kable posiadają trzy żyły (obwód jednofazowy) z czego jedna jest przewodem ochronnym (kolor żółto- zielony), lub pięć żył (obwód trójfazowy).
Alternatywą zapewniającą w późniejszym okresie łatwiejszy dostęp do kabli w razie awarii, jest umieszczenie ich w specjalnych rurkach z tworzywa (peszle). W tym systemie konieczne jest wykonanie głębszych bruzd - już bezpośrednio w ścianach budynku. Najbardziej praktycznym zastosowaniem takiego podejścia są instalacje kuchenne czy łazienkowe – szybszy dostęp w razie awarii. Wadą tego rozwiązania jest wyższa cena początkowej instalacji.
Podpowiedź instalatora: „Najlepiej projektować ułożenie przewodów wzdłuż krawędzi okien, drzwi, itp. elementów. Dzięki niemu w przyszłości, w przypadku zmian wymagających skuwania lub wiercenia ścian, zmniejszamy ryzyko uszkodzenia instalacji”.
Obwody elektryczne - jak je prowadzić, skąd zacząć, jak łączyć?
Wartym polecenia jest układ pierścieniowy. Polega on na poprowadzeniu obwodu w danym pomieszczeniu w taki sposób aby utworzył on zamkniętą pętlę, której przerwanie w jednym miejscu nie wywołuje odcięcia prądu w pozostałych gniazdkach podłączonych do obwodu. Stąd też kable zasilające w ramach pojedynczego pomieszczenia, prowadzimy zazwyczaj od gniazda do kolejnego gniazda.
Dla pomieszczeń, w których przewidujemy zwiększone obciążenie i pobór energii, warto przemyśleć zastosowanie nawet dwóch wspomagających się obwodów. Przykładowo, na pierwszym w nich podłączamy lodówkę, zmywarkę + 1 gniazdko podwójne. Na drugim zaś piekarnik, okap oraz kolejne 1-2 gniazdka. W ten sposób zabezpieczamy „bezkolizyjne” działanie wszystkich urządzeń jednocześnie.
Zbiegające się przewody sieci energetycznej łączymy w puszkach elektrycznych. Przyjmuje się zasadę, iż pojedynczy obwód nie powinien łączyć więcej niż dwudziestu gniazd lub opraw oświetleniowych.
Podpowiedź instalatora: „Puszki nie powinny być pokrywane tynkiem, aby zapewnić możliwie najszybszy i najwygodniejszy dostęp do nich w razie awarii”.
Technicznie, samo łączenie przewodów wykonujemy poprzez złączki - nie zaś poprzez skręcanie ze sobą żył poszczególnych kabli i izolowanie ich dodatkowo po skręceniu. Złączki ułatwiają przyszły dostęp w ramach awarii, wymianę elementu, i zauważalnie skracają czas naprawy.
Najpopularniejszymi typami są złączki śrubowe (w których odizolowany kabel dociskany jest przez przykręcenie śrubunku) lub też złączki wtykowe (w których odizolowany kable wtykany jest na wcisk w odpowiedni otwór).
Uwaga – bezpieczeństwo! Unikaj kładzenia przewodów sieci energetycznej poniżej rur wodociągowych i kanalizacyjnych czy gazowych. W ten sposób zminimalizujesz ryzyko zalania przewodów, czy skrajnie - wybuchu instalacji gazowej w pomieszczeniu i znacznych szkód. Bezpieczna odległość to około 10 cm od każdej z tych linii.
Warto o tym pamiętać
W trakcie projektowania sieci energetycznej warto poprosić o pomoc certyfikowanego i doświadczonego elektryka. Ponadto, należy pamiętać o tym, aby urządzenia działające nieprzerwanie i o dużych potrzebach energetycznych, umieszczać na rozłącznych obwodach.
Trzeba również zwrócić uwagę na zastosowanie odpowiednich bezpieczników do każdego z obwodów, w zależności od natężenia energii jaki nań przewidujemy.