Elewacja praktyczna i efektowna

Decydując się na pokrycie domu tynkiem, warto zwrócić uwagę na jego rodzaj. Kolor, choć bardzo istotny, powinien być sprawą drugorzędną. Obecnie jednak – przy tak ogromnym wyborze – połączenie tych dwóch kwestii nie powinno być problemem.

Tynk akrylowy sprawdza się na terenach wilgotnych i narażonych na częste opady. Gorzej znosi za to duże nasłonecznienie i mróz. Pod względem wytrzymałości na zmiany temperatury przewyższa go tynk mineralny. Ten za to nie sprawdza się w miejscach podatnych na obicie i działanie wody.

Znacznie lepszy pod względem wytrzymałościowym jest tynk silikatowy, który zapewnia umiarkowaną ochronę zarówno przed słońcem i deszczem, jak również przed uszkodzeniami. Nie chłonie ponadto zabrudzeń. Wypada jednak nieco gorzej w porównaniu z tynkiem silikonowym, który nie tylko opiera się plamom, lecz także doskonale spisuje się w każdą pogodę.

Tak pięknie jeszcze nie było! Rewolucja z czernią w tle!

Tynk najlepiej nakładać od maja do czerwca. Pogoda sprzyja wówczas lepszemu rozprowadzaniu produktu, a co za tym idzie, także jego żywotności. Latem, gdy żar leje się z nieba, trzeba zainwestować w ochraniacze przeciwsłoneczne oraz rozpylacze wody, które zapewnią optymalne warunki pracy. W okresie zimowo-jesiennym z kolei należy poczekać aż temperatura zacznie osiągać ponad 5°C.

Decyzja o zastosowaniu danego odcienia tynku nie należy do najłatwiejszych ze względu na dużą różnorodność odcieni. Pamiętajmy jednak, że wybrany przez nas kolor będzie wizytówką domu. Jeśli w okolicy znajduje się dużo drzew i budynków lub innych rzucających cień na działkę elementów, warto postawić na jasne barwy. Na otwartej przestrzeni można zastosować ciemniejsze kolory. Powierzchnię elewacji warto też zabezpieczy przed brzydkim, zielonym nalotem, stosując specjalny impregnat.

Są niezwykle dekoracyjne i dostępne w wielu wariantach kolorystycznych. Ich minusem jest dość wysoka cena, dlatego często stosuje się je jako dodatek do tańszego materiału. Są jednak znacznie trwalsze od tynku.

Do wyboru mamy kamienie naturalne oraz sztuczne, które wyglądają podobnie, ale różnią się cenowo. Wśród tych pierwszych i droższych na elewacji najlepiej sprawdzają się granity, piaskowce, lekkie wapienie i dolomity. Szlachetnie i okazale prezentują się też marmury oraz trawertyny.

Coraz częściej stosuje się go w nowoczesnych budynkach. Mniejsze elementy klinkierowe są dużo tańsze od płyt kamiennych. Charakteryzuje je ponadto prostszy i ekonomiczniejszy sposób mocowania. Dobrze opierają się siłom natury oraz mchom i porostom. Nie wymagają też konserwacji. Są przy tym odporne na wnikanie brudu i nie blakną, zachowując przez dziesiątki lat nienaganny wygląd.

Okładzina drewniana

Nadaje budynkom, o dziwo, nie rustykalny, a nowoczesny charakter. Jest coraz częściej wykorzystywana przez deweloperów oraz indywidualnych inwestorów.

Drewniana elewacja musi być wykonana z dobrej jakości, impregnowanego surowca. Często wykorzystuje się w tym celu egzotyczne odmiany drzew, ponieważ wyróżniają się największą odpornością na zmienne warunki atmosferyczne.

Kosztowny jest jednak nie tylko sam materiał, ale też jego montaż. Ten jednak zawsze najlepiej powierzyć fachowcom. Źle zrobiona elewacja z drewnianej okładziny może bowiem ulegać gniciu lub szybkiemu niszczeniu mechanicznemu.

Tańszą opcją o równie gustownym wyglądzie są profile drewnopodobne, czyli deski wykonane ze styropianu elewacyjnego powlekanego materiałem przypominającym fakturę drewna. Są niepalne i nie wymagają okresowej impregnacji. Mocuje się je niezwykle łatwo i szybko za pomocą specjalnego kleju (można zainstalować je samodzielnie), a gotowa elewacja do złudzenia przypomina swoją droższą wersję.