Elektryczne ogrzewanie podłogowe - więcej zalet czy wad?
Elektryczne ogrzewanie podłogowe kojarzy się wyłącznie z wysokimi rachunkami za prąd. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że taki system grzewczy ma kilka istotnych zalet - jest tani w montażu, niekłopotliwy w eksploatacji i trwały. Kiedy takie ogrzewanie sprawdzi się w domu, a kiedy lepiej go unikać?
Elektryczne ogrzewanie podłogowe kojarzy się wyłącznie z wysokimi rachunkami za prąd. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że taki system grzewczy ma kilka istotnych zalet - jest tani w montażu, niekłopotliwy w eksploatacji i trwały. Kiedy takie ogrzewanie sprawdzi się w domu, a kiedy lepiej go unikać?
Ogrzewanie podłogowe to najpopularniejsza forma ogrzewania płaszczyznowego (ciesząca się o wiele większą popularnością niż ogrzewanie ścienne i sufitowe). W ogrzewaniu podłogowym mamy do czynienia z idealnym dla człowieka rozkładem temperatury powietrza w pomieszczeniu - cieplej przy stopach (szczególnie odczuwalne w przypadku zastosowania na podłodze materiałów ceramicznych), chłodniej przy głowie. Sposób oddawania ciepła przez ogrzewanie podłogowe sprawia, że ruch powietrza w pomieszczeniu jest ograniczony – nie występuje więc problem wzmożonej cyrkulacji powietrza i unoszenia się kurzu. Wielu inwestorów decydujących się na takie ogrzewanie zadaje sobie pytanie: wodne czy elektryczne?
Wodne ogrzewanie podłogowe to sieć rur zatopionych w warstwie betonu pokrywającego podłogę, którymi przepływa woda grzewcza. Z kolei elektryczne ogrzewanie podłogowe może mieć postać np. mat grzejnych, które zasilane są energią elektryczną. Drugi wariant – choć jest kosztowny w eksploatacji – ma kilka ważnych atutów, na które warto zwrócić uwagę.
Zalety elektrycznej podłogówki
System elektrycznego ogrzewania podłogowego składa się: z elementów grzejnych, podłogowego czujnika temperatury oraz z przewodu zasilającego – odprowadzonego z puszki instalacyjnej. Elementami grzejnymi mogą być przewody, maty lub folie grzejne. Przewody wydzielające ciepło zbudowane są z drutu oporowego, osłony wewnętrznej i izolacji zewnętrznej - mogą mieć jedną lub dwie żyły grzejne. Wersję z jednym przewodem grzejnym można zasilać tylko z jednej strony, natomiast przewody dwużyłowe - z obu stron.
Główną zaletą ogrzewania podłogowego jest niski koszt montażu – oszczędza się na wykonaniu kotłowni, zakupie pieca oraz z prowadzeniu rur, pionów itd. To dlatego, że prace związane z wykonaniem ogrzewania podłogowego z kabli grzejnych ograniczają się do zamontowania w ścianie puszki instalacyjnej (od której wyprowadzamy w peszlach przewód zasilający i przewód czujnika temperatury) i rozprowadzenia przewodów w pomieszczeniu. Przewody używane do ogrzewania podłogowego mają moc od 10 do 20 W/m – to od niej zależy, z jakim rozstawem zostaną ułożone. Odstępy zazwyczaj nie powinny być mniejsze od 5 cm, nie powinny też przekraczać 20 cm. Po wykonaniu prac przygotowuje się wylewkę betonową lub zaprawę klejową i wykańcza podłogę materiałem dobrze przewodzącym ciepło – w wariancie z folią grzewczą nie trzeba wykonywać wylewek. Po wykonaniu prac instalację grzewczą podłącza się do sieci elektrycznej 230 V.
Ogrzewanie podstawowe czy uzupełniające?
Elektryczne ogrzewanie podłogowe może być głównym źródłem ogrzewania - w domu letniskowym, użytkowanym sezonowo lub gdy po prostu zależy ci na bezobsługowym źródle ciepła. Gdy nie masz możliwości wykonania przyłącza gazowego, a z przyczyn technicznych lub ekonomicznych nie możesz wybrać gazu płynnego i oleju opałowego – również warto rozważyć wybór elektrycznego ogrzewania podłogowego. W takim wariancie można też zrezygnować z budowy komina – a to przełoży się na dodatkowe oszczędności. Trzeba jednak pamiętać, że sprawdzi się ono tylko w budynkach, o dobrej izolacji cieplnej.
Zobacz koniecznie: Brakowało stylu, kolorów, oświetlenia. Zrobiła prawdziwą rewolucję!
W starszych domach – w których występują duże straty ciepła z powodu niewystarczającej ochrony cieplnej, wydajność elektrycznego ogrzewania podłogowego może okazać się niewystarczająca, zwłaszcza gdy wystąpią kilkunastostopniowe mrozy. Nie wynika to z ograniczeń w poborze energii elektrycznej, ale z konieczności ograniczenia maksymalnej temperatury podłogi – ta z powodów użytkowych i higienicznych nie może przekraczać 29°C w pokojach i w kuchniach i 34°C w łazience. W takich budynkach elektryczne ogrzewanie podłogowe może służyć jako uzupełniające w okresach przejściowych i podczas lekkich mrozów, zainstalowane w wybranych pomieszczeniach, np. w łazience. Głównym źródłem ciepła może być wówczas np. istniejące ogrzewanie wodne z piecem na paliwo stałe.
W nowych budynkach elektryczne ogrzewanie wodne projektowane jest tak, aby funkcjonowało jak ogrzewanie akumulacyjne. Takie rozwiązanie przynosi korzyści ekonomiczne, gdy mamy do czynienia z licznikiem dwutaryfowym (tzn. z tańsza energią elektryczną w godzinach nocnych). Podłogówka, która pracuje głównie w tańszej taryfie, oprócz tego, że grzeje – pełni funkcję akumulatora ciepła. Gdy ogrzewanie jest wyłączone podczas wyższej taryfy, podłoga oddaje ciepło do pomieszczenia. W tym przypadku zasadnicze znaczenie ma grubość warstwy akumulacyjnej podłogi – ta może wynosić od 6,5 do 15 cm. Im grubsza warstwa, tym dłużej się nagrzewa – ale dłużej też oddaje ciepło.
Jeżeli w najbliższym czasie planujesz montaż systemu grzewczego, szukasz dostawcy lub wykonawcy - wypełnij formularz a firmy obsługujące twój region same zgłoszą się do ciebie.
inż. Damian Czernik