Docieplanie ścian zewnętrznych domu. Termomodernizacja na rzecz oszczędności

Warto pamiętać, że dostępne na rynku kompletne systemy dociepleń nie tylko chronią przed utratą ciepła, spełniają również funkcję ochronną, odcinając materiał konstrukcyjny od bezpośredniego wpływu środowiska. W efekcie wydłuża się żywotność domu. Systemy dociepleń wpływają również na estetykę otoczenia. Dzięki nieograniczonej ilości dostępnych kolorów możliwe jest swobodne kształtowanie wyglądu elewacji domu. O tym, na co zwrócić uwagę podczas termomodernizacji i jak poprawnie przeprowadzić izolację ścian zewnętrznych, mówi Maciej Iwaniec, Product Manager Renowacje Baumit.

Można rozróżnić dwa rodzaje ociepleń ścian, w zależności od rodzaju materiału izolacyjnego – systemy z zastosowaniem płyt styropianowych i z zastosowaniem płyt lub lameli z twardej wełny mineralnej. Każdy charakteryzuje się innymi parametrami i cechami, ale ich izolacyjność cieplna jest zbliżona, a sposób wykonywania prac podobny.

Niezależnie od rodzaju materiału izolacyjnego budowa systemu ociepleń jest identyczna. Składa się on z zaprawy klejowo-szpachlowej służącej do mocowania płyt izolacyjnych i zatapiania siatki z włókna szklanego, środka gruntującego i dekoracyjnej wyprawy wierzchniej.

Właściwe docieplenie ścian domu przyczynia się do poprawy komfortu panującego wewnątrz pomieszczeń, zimą i latem. Im wyższa jest temperatura powierzchni ściany, tym przytulniej jest w mieszkaniu. Im lepsza jest izolacyjność ściany, tym szybciej pomieszczenia ogrzewają się zimą, a latem wewnątrz utrzymuje się niższa temperatura bez stosowania klimatyzatorów. Przekłada się to na zmniejszenie wydatków na ogrzewanie zimą i chłodzenie pomieszczeń latem. Zmniejszenie zapotrzebowania na ogrzewanie zimą oraz zużycia prądu do klimatyzacji latem ma zdecydowany wpływ na ochronę środowiska.

Po podjęciu decyzji o wykonaniu termoizolacji ścian zewnętrznych domu należy przeprowadzić staranną ocenę podłoża. W przypadku nowych domów nie ma konieczności takiej analizy, jest ona natomiast konieczna w sytuacji, kiedy będziemy modernizować istniejące elewację. Warto wtedy skorzystać z usług profesjonalisty, który określi nośność podłoża.

- Staranna analiza stanu technicznego podłoża pozwoli wykluczyć późniejsze problemy. Popękany czy też osypujący się tynk powinien zostać usunięty przed przyklejaniem warstwy izolacyjnej. Co więcej, plamy i zawilgocenia wymagają dodatkowych zabiegów. Na początku należy zatem zadbać o jakość podłoża, a dopiero później przejść do klejenia styropianu czy wełny mineralnej. Nie można zapominać, że stan podłoża będzie miał zdecydowany wpływ na trwałość ocieplenia – wyjaśnia Maciej Iwaniec, Product Manager Renowacje Baumit.

W przypadku stwierdzenia zawilgocenia, pęknięć czy nieodpowiedniej chłonności podłoża należy przeprowadzić wstępne prace - pozwolą one uzyskać nośną powierzchnię, na której będzie można kleić izolację. - Przede wszystkim ściany należy wyczyścić. Plamy i zabrudzenia można usunąć wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów (elewacja po takim zabiegu musi wyschnąć przed klejeniem). W przypadku, gdy powodem występowania wilgoci jest nieszczelna hydroizolacja fundamentów lub cieknąca rynna, naturalne wysychanie będzie nieskuteczne. Konieczne jest wyeliminowanie źródeł zawilgocenia elewacji, gdyż po wykonaniu ocieplenia wilgoć może pojawić się we wnętrzach.

Krzywe ściany należy wstępnie wyrównać. Warto zwrócić uwagę, aby warstwa kleju do płyt izolacyjnych nie przekraczała 1-2 cm. W przypadku większych grubości kleju zamocowane płyty izolacyjne mogą być niestabilne. Dlatego wszelkie większe nierówności trzeba wyrównać zaprawą. Wielu wykonawców decyduje się na niwelowanie krzywizn podłoża poprzez klejenie płyt izolacyjnych różnej grubości. Mineralne podłoża, zwłaszcza te chłonne mogą odciągać wilgoć z zaprawy klejowej, która przeschnie, a nie zwiąże - wtedy konieczne jest gruntowanie, które wyrówna i zmniejszy chłonność podłoża – przyznaje ekspert z firmy Baumit.

- Prace przy ociepleniu elewacji należy rozpocząć od montażu dolnej krawędzi ocieplenia, którą wyznacza się zazwyczaj za pomocą listwy startowej. Poziomowanie i przykręcanie należy wykonać poziomicą przy użyciu kołków rozporowych, elementów wyrównujących i łączników. Kolejnym krokiem jest przygotowanie zaprawy klejowo-szpachlowej, która posłuży do klejenia płyt izolacyjnych. Zawartość worka wsypuje się do odmierzonej ilości czystej wody i miesza za pomocą mieszadła, aż do uzyskania jednorodnej masy bez grudek.

Zalecaną metodą nakładania kleju na płyty izolacyjne jest metoda obwodowo-punktowa. Polega ona na tym, że zaprawę nanosi się po obwodzie płyty pasmem na obrzeżach i dodatkowo, wewnątrz powstałej ramki, aplikuje się 3 placki kleju. Ilość nałożonego kleju powinna gwarantować minimum 40% efektywnej powierzchni przyklejenia płyty do ściany. Na równych, nowych ścianach klej można nakładać zębatą pacą na całej powierzchni płyty izolacyjnej.

Po nałożeniu zaprawy płytę trzeba bezzwłocznie przyłożyć do ściany i dobrze docisnąć. Długa paca pomaga przy licowaniu w jednej płaszczyźnie z sąsiednimi płytami. Nadmiar kleju trzeba zebrać z krawędzi, a przyklejonej płyty po chwili nie należy już ruszać, gdyż można w ten sposób zmniejszyć przyczepność do podłoża. Należy dociskać płyty jedne do drugich, aby uniknąć wolnych przestrzeni. Ewentualne szczeliny między płytami wypełnia się pianką poliuretanową. Jej nadmiar, po całkowitym stwardnieniu, ścinamy nożem.

Po upływie kilku dni od przyklejenia płyt izolacyjnych powierzchnię płyt styropianowych należy wyrównać, przecierając specjalną tarką lub pacą obłożoną grubym papierem ściernym. Kolejnym etapem prac jest mechaniczne łączenie, czyli popularne kołki wbijane do płyt izolacyjnych ze styropianu lub kołki wkręcane do mocowania płyt izolacyjnych z wełny mineralnej. Następnie należy wykonać warstwę zbrojoną, czyli zatopić siatkę z włókna szklanego w zaprawie klejowo-szpachlowej w grubości warstwy.

- Kolejny krok to gruntowanie powierzchni. Naniesienie podkładu zwiększającego przyczepność i wyrównującego chłonność podłoża pozwoli uzyskać idealną warstwę pod nakładanie, bądź natryskiwanie dekoracyjnego tynku. Ostatnim etapem prac związanych z wykonaniem termoizolacji budynku jest nakładanie wyprawy wierzchniej poprzez zacieranie, filcowanie lub modelowanie tynku elewacyjnego. Wielu inwestorów decyduje się również na dodatkowe malowanie fasady farbami, które podobnie jak tynki dekoracyjne i mozaikowe pozwalają dowolnie kreować wygląd elewacji – podkreśla Maciej Iwaniec, Product Manager Renowacje Baumit.