Czym się kierować przy wyborze blatu kuchennego?

Kuchenny blat ma trudne życie. Stawia się na nim gorące garnki, traktuje nożami, wylewa wodę. Oczywiście wszystko to przypadkiem, a nie celowo, ale i tak maksymalna odporność powinna być podstawową cechą materiału na blat. W parze z wytrzymałością powinien iść wygląd, gdyż ten element zabudowy kuchennej stanowi jej estetyczne dopełnienie.

Wybierając blat, powinieneś zwracać uwagę na kilka cech. Przede wszystkim liczy się jego twardość i podatność na zarysowanie. Im trudniej jest uszkodzić blat, tym lepiej – dłużej przetrwa on w nienaruszonym stanie. Nie mniej istotną cechą jest odporność na wodę, zwłaszcza jeśli w blacie ma być otwór na zlewozmywak lub będzie on złożony w całość z kilku ciętych kawałków. Dobry blat nie może też być podatny na trwałe zabrudzenia. Sok z buraków, czerwone wino, tłuszcz, ocet – nie mogą powodować jego przebarwień. Istotne jest także to, czy blat będzie sobie radził z wysoką temperaturą i nie przypali się lub nie nadtopi od gorącego garnka.

Najdroższe, najładniejsze i najodporniejsze. Kamienne blaty są praktycznie niezniszczalne. Trzeba tylko wiedzieć, że nie wszystkie rodzaje kamienia sprawdzają się w warunkach kuchennych. Z pewnością niezbyt nadaje się marmur, bo jest chłonny i łatwo go zabrudzić. Wymaga zatem impregnacji. Śmiało można natomiast polecić blaty granitowe.
Niestety kamienne blaty są ciężkie i trudne w obróbce, a to generuje wysokie koszty montażu (samo wycięcie otworu na zlewozmywak pochłonie 350-400 zł). Można je natomiast odnawiać, na przykład polerować. Blaty z marmuru lub wapienia o grubości 2-3 cm kosztują od 500 zł/mkw. Za blaty z kwarcytu przyjdzie ci zapłacić około 2500 zł/mkw., a za te z onyksu – 3000-3700 zł/mkw. Koszt popularnych blatów granitowych to 500-1500 zł/mkw.

Są nieco tańsze niż blaty z kamienia. Powstają z kamiennego kruszywa lub miału wymieszanego z żywicą syntetyczną i sprasowanego. Czasem do produkcji używane są jeszcze pigmenty zapewniające niemal dowolną kolorystykę. Najmodniejszym blatem z takiego syntetycznego kamienia jest tak zwany corian. Podbił klientów swoją jednorodną strukturą i ciekawą, bogatą kolorystyką. Dużym powodzeniem cieszą się też konglomeraty kwarcowe i granitowe – idealnie naśladujące naturalny, polerowany kamień.
Płyty z konglomeratu kwarcytowego grubości 3 cm kosztują od 1200 zł/mkw. Blaty z corianu, o szerokości 76 cm i grubości 1,2 cm kosztują 500-1200 zł/m.

Ich rdzeniem jest płyta wiórowa. Wykończenie stanowi okleina CPL lub HPL, przeważnie imitująca drewno. Takie blaty pod względem trwałości nie mogą się równać z kamiennymi lub konglomeratowymi, gdy jednak będziesz się z nimi właściwie obchodził, posłużą naprawdę długo. Trzeba więc pilnować, żeby wszelkie miejsca cięcia były dobrze zabezpieczone przed dopływem wody. Płyty drewnopochodne są bowiem dość chłonne i od nadmiaru wilgoci pęcznieją. Okleinę łatwo zarysować. Gdy jest ona bardzo gładka, bez wytłoczonej faktury, zarysowania bardziej rzucają się w oczy. Decydując się na taki blat, lepiej nie oszczędzać i nie kupować najtańszego z możliwych. Tu ogromnie dużo zależy od jakości i grubości laminatu.

Blaty laminowane nie mają sobie równych, jeśli chodzi o bogactwo wzorów i barw. Taki blat najłatwiej dobrać do stylu i barwy zabudowy kuchennej. Co więcej, kolory są trwałe i nie blakną z czasem.
Płyty laminowane są łatwiejsze do cięcia niż kamienne i konglomeratowe oraz zdecydowanie lżejsze. Z tego względu mniej zapłacisz za ich montaż. Niektóre blaty mają specjalną powłokę antybakteryjną, dzięki zastosowaniu jonów srebra. Blaty laminowane o rdzeniu z płyty wiórowej kosztują od 140 zł (209,5x60x2,8 cm) lub od 80 zł/m, przy szerokości 60 cm i grubości 3,8 cm. Dobrej jakości płyty laminowane długości 420x120 cm, grubości 3,8 cm mogą kosztować grubo ponad 1000 zł.

Nic nie zastąpi naturalnego wyglądu drewna, ale czy jest to najodpowiedniejszy materiał na blat? Podatny na zabrudzenia, zarysowania i wysoką temperaturę. Żeby drewno przetrwało kuchenne piekło, musi być jak najtwardsze i jak najstaranniej zabezpieczone. Na szczęście, odwrotnie niż w przypadku blatów laminowanych, te można odnawiać. Szlifowanie usunie wszelkie rysy i płytkie plamy.

Kuchenne blaty powstają z drewna klejonego, bo lite jest podatniejsze na odkształcenia. Formatka o wymiarach 230 x 65 cm i 1,9 cm grubości kosztuje już od 160 zł. Grubsze blaty kosztują od 360 zł. Za dębowe, jesionowe, akacjowe blaty grubości prawie 4 cm przyjdzie ci zapłacić od 460 zł. Formatka z drewna egzotycznego o wymiarach 302x62 cm i grubości 3 cm kosztuje 900-1700 zł. Pamiętaj jednak, że drewno będzie surowe, niczym niewykończone i jego lakierowanie lub olejowanie to dodatkowy koszt.

W nowocześnie zaaranżowanej kuchni wypada zainstalować blat o wyjątkowym wyglądzie, np. z grubej tafli szkła hartowanego – barwionego lub mlecznego, matowego albo połyskliwego, gładkiego bądź zdobnego w ornamenty. Tafle takie zbrojone są siatką stalową. Wytrzymują bardzo wysoką temperaturę – dochodzącą do 200 stopni. Połamią się na nich najostrzejsze noże. Ciekawą opcją są też blaty ze szkła klejonego, przekładane folią lub specjalną żywicą. Szkło nie chłonie brudu i niestraszna mu wilgoć, musi być jednak nieustannie czyszczone, bo plamy bardzo rzucają się w oczy. Przykładowy koszt blatu szklanego o wymiarach 200x60 cm to 600-700 zł.

Wszyscy zafascynowani klimatami industrialnymi z ochotą zainwestują w blat ze zbrojonego, polerowanego betonu architektonicznego, barwionego i wzbogaconego dodatkiem kamiennego kruszywa. Aby ograniczyć chłonność takiego materiału, wykańcza się go przezroczystą żywicą lub przynajmniej impregnuje. Wadą betonu jest jego duży ciężar. Taki blat kosztuje 750-1200 zł/m.