Czy dworek polski jest nadal modny?

Z pewnością do najważniejszych atutów dworku, poza aspektami architektonicznymi, należą jego walory społeczne, takie jak głębokie osadzenie w tradycji, do której niezależnie od swojego pochodzenia aspiruje większość Polaków. Dworek polski jest dla wielu nadal synonimem życia niosącego za sobą przywiązanie do takich wartości jak rodzina, ojczyzna czy religia. Może być też realizacją marzeń wywołanych przez obrazy – malarskie, literackie czy filmowe. Dla wielu to powrót do korzeni lub potrzeba zaadoptowania tradycji identyfikowanej z poczuciem przynależności do środowisk identyfikowanych z elitami społecznymi. Niewątpliwie za atrakcyjne dla inwestorów można też uznać utożsamienie dworu z naturą. Tego typu domy usytuowane były w pięknym otoczeniu parkowych alei, klombów, stawów, oranżerii. Dzisiaj nadal chcemy mieć choćby namiastkę tego stylu życia, co często kończy się budową domu w stylu dworkowym.

Atrakcyjność architektoniczna dworu polskiego polega między innymi na spójnej koncepcji estetycznej przepracowanej przez wieki. Odwołanie się do niej w projekcie naszej siedziby daje poczucie, że mieszkamy w domu wysmakowanym estetycznie, w którym nie ma miejsca na pomyłki czy chwilowe mody. Dwór polski wyróżniała szeroka horyzontalna parterowa bryła przykryta dachem wysoko wyniesionym ponad ściany budynku. Charakterystyczne dla tego budownictwa symetryczne umiejscowienie okien i strefy wejścia podkreślonej gankiem podpartym kolumnami to najważniejsze elementy stylu dworkowego. Wszystkie wyróżniające ten typ architektury detale były oczywiście projektowane w odpowiednich proporcjach, które miały ogromny wpływ na harmonię kompozycji. Zaletą dworku docenianą przez współczesnych inwestorów jest także jego dobre połączenie z otoczeniem – osadzony tuż przy ziemi był otwarty zarówno na taras czy ogród, jak i na strefę wejścia. Dworek to także synonim solidności i naturalności – do budowy i wykończenia elewacji
wykorzystywano drewno – gont, wióry, belki, trzcinę, materiały z gliny (cegły, dachówki ceramiczne czy tynk mineralny).

Te zewnętrzne cechy dworu staramy się przenieść do współczesności, jednak nie zawsze jest to łatwe. Konieczne jest bowiem dopasowanie dworu do potrzeb współczesnej rodziny, co także przekłada się na wizerunek bryły domu. Zazwyczaj staramy się powiększyć okna – głównie przez stosowanie większych okien oraz dużych przeszkleń na elewacji ogrodowej. Kontakt z tradycją w tym przypadku pozwalają utrzymać okna ze szprosami, które optycznie czynią je nieco mniejszymi. Tendencja do poszerzania przestrzeni użytkowej sprawia, że okna pojawiają się także na poddaszu, które pełni często funkcje nocnej strefy domu – wówczas okna umieszcza się w lukarnach, facjacie (często obecnej zarówno na elewacji frontowej i ogrodowej).

Niekiedy modyfikacja bryły domu w stylu dworkowym może wynikać także z ograniczeń działki – trudno sobie bowiem wyobrazić usytuowanie dworku na kilkuhektarowej parceli. Takie możliwości finansowe mają tylko nieliczni wielbiciele tego stylu architektonicznego. Dlatego problemem, który może pojawić się w realizacjach XXI-wiecznych, bywa konieczność usytuowania garażu w bryle dworku. By zrównoważyć optyczny ciężar bramy garażowej, na przeciwległej płaszczyźnie ściany frontowej warto zaplanować większe przeszklenia z okiennicami wykonanymi z materiału i w kolorze odpowiadającym bramie. Można też wykończyć ścianę odpowiednią oblicówką. Mniejsza niż w przeszłości wielkość posesji sprawia również, że oranżerię sytuuje się w bryle domu. Warto ją wówczas umieścić na elewacji ogrodowej symetrycznie w stosunku do tarasu.