Budowa tarasu i balkonu: najważniejsze zasady

Prace związane z budową tarasów i balkonów powinny być wykonywane z dużą starannością. Nieprofesjonalne podejście może sprawić, że architektura domu straci na atrakcyjności. Krzywo wiszące balkony lub niewypoziomowane tarasy, oprócz oczywistych wad estetycznych i funkcjonalnych, są kosztowne i czasochłonne w naprawie. Trwałość tarasu czy balkonu w dużej mierze zależy też od jakości wykorzystanych materiałów.

Konstrukcja tarasu jest uzależniona od jego przeznaczenia oraz rodzaju gruntu, na którym ma zostać zbudowany. Należy również uwzględnić preferowany poziom nasłonecznienia. Obecnie najpopularniejszy jest taras betonowy, przede wszystkim ze względu na duże możliwości wykończenia powierzchni.

Przy budowie tarasu na gruncie pierwszym krokiem jest wytyczenie jego obszaru oraz pozbycie się wierzchniej warstwy ziemi, tzw. humusu. Teren ten następnie należy wypełnić podbudową, czyli minimum 25-centymetrową warstwą zagęszczonego piasku. Przy takim podłożu nie musimy już wykonywać zbrojenia płyty konstrukcyjnej ani jej hydroizolacji, konieczne natomiast są dylatacje oraz wyprofilowanie powierzchni, tak aby znajdująca się tam woda mogła swobodnie spływać. Optymalnie spadek powinien wynosić 1,5-2%.

Tak przygotowaną powierzchnię można ogrodzić ścianką wykonaną z betonu lub wymurowaną z bloczków. W tym przypadku podmurówka musi być posadowiona na lekkim fundamencie usytuowanym na głębokości do 1 m. Pamiętajmy, że w przypadku gruntów piaszczystych głębokość posadowienia może być zmniejszona do ok. 50 cm.

Jeżeli podłogę tarasu wykonujemy z betonu C25/30, powinna ona wynosić ok. 10 cm (do takiej mieszanki betonowej można wykorzystać np. cement Specjal marki Lafarge). Jeżeli natomiast decydujemy się na zbrojenie, powinniśmy skorzystać z przeciwprężnych siatek z drutu o średnicy do 5 mm.

Po przygotowaniu podłoża płytę należy jeszcze zabezpieczyć przed wilgocią. Tu najczęściej stosuje się tzw. płynną folię, na której możemy bezpośrednio mocować płytki ceramiczne. Bardzo istotne jest, aby wybrane przez nas płytki cechowały się niską nasiąkliwością oraz ścieralnością, a także były mrozoodporne i antypoślizgowe.

Najpopularniejszym rodzajem balkonu jest konstrukcja wykonana na żelbetowej płycie wspornikowej, koniecznie połączonej z wieńcem kondygnacji lub nadprożem. W takim przypadku stanowi ona od razu gotowe podłoże do wykonania posadzki. Pamiętajmy jednak, że jej grubość musi przekraczać 8 cm, ponieważ tylko wtedy możliwe będzie zamocowanie balustrady.

Zbrojenie płyty wspornikowej wykonuje się z użyciem stali zbrojeniowej żebrowanej, a pręty są mocowane do nadproża górą i dołem. Ten sposób wykonania balkonu sprawia jednak problem z izolacją termiczną, gdyż największe ubytki ciepła następują w miejscu zakotwiczenia płyty w wieńcu.

Aby temu zapobiec, należy zaizolować całą płytę, ważna jest również hydroizolacja. Tu doskonale sprawdzą się tzw. płynne folie, masy uszczelniające lub powłoki polimerowe. Również w przypadku balkonów należy pamiętać o odpowiednim nachyleniu płyty. Jej wyprofilowanie sprawi, że woda nie będzie zalegać na powierzchni. Balkon koniecznie musi zostać wyposażony w balustradę, która zapewni użytkownikom bezpieczeństwo.