Żwirowe ścieżki w ogrodzie
Ogród powinien być nie tylko piękny, ale też praktyczny. Jednym z ważniejszych elementów, które warunkują jego funkcjonalność, są ścieżki ogrodowe. To one wyznaczają ważne punkty komunikacyjne i dzielą ogród na strefy. Ścieżki żwirowe mają ogromny potencjał, gdyż nadają ogrodowi wyjątkowy styl i nieformalny charakter. Podpowiadamy, jak wykorzystać żwir na ścieżkach, by pełnił on funkcję praktyczną, podkreślając jednocześnie estetykę ogrodu.
Dlaczego żwirowe ścieżki w ogrodzie?
Największą zaletą żwirowych ścieżek jest ich nieformalny styl, jasno definiujący charakter ogrodu, w którym panuje niewymuszona harmonia. Żwir ogrodowy można łatwo łączyć z innymi nawierzchniami, np. z płytami chodnikowymi. Naturalnie komponuje się on z roślinnością, co czyni go uniwersalną bazą do tworzenia alejek ogrodowych. Dodatkowo - wbrew powszechnie panującym opiniom - żwir to nie tylko jasne kamyczki, ale też cała paleta barw.
Żwirowe ścieżki a styl ogrodu
- Białe żwirowe ścieżki to idealne rozwiązanie do ogrodów romantycznych, w których główną rolę odgrywa roślinność. Żwir będzie bardzo harmonijnie współgrał z zielonymi krzewami i kolorowymi kwiatami – podpowiada Aleksandra Skwira, projektant nawierzchni w firmie Jadar.
Za pomocą żwiru można komponować ścieżki o rozmaitych kształtach i szerokości, pamiętając jednak o zastosowaniu obrzeża.
Wyznaczenie ciągów komunikacyjnych w ogrodzie
Projektowanie żwirowych alejek w ogrodzie powinno się rozpocząć od zaplanowania rozkładu ścieżek. Wybór odpowiedniego miejsca pozwoli im spełniać funkcję praktyczną. Szerokość ścieżki natomiast wizualnie podkreśli charakter ogrodu. Najlepiej, jeżeli ciągi komunikacyjne prowadzą do określonych punktów, takich jak altanka, grill, garaż, taras czy plac zabaw dla dzieci. Po wybraniu miejsca przebiegu ścieżki przystąp do jej korytowania, czyli usuwania gruntu rodzimego w wytyczonym miejscu.
Podbudowa
Żwir ma to do siebie, że w trakcie użytkowania lubi się przemieszczać. Z tego powodu podbudowę zaczyna się od wykonania obrzeży, które pomogą utrzymać nawierzchnię w jednym miejscu. Możesz zdecydować się na jeden z trzech rodzajów obrzeża - betonowe, aluminiowe lub plastikowe.
Następnie wykonaj podbudowę właściwą, która w przypadku żwirowej ścieżki składa się z trzech warstw:
- warstwa drenująca (tłuczeń lub gruz, minimum 15 cm)
- warstwa membranowa (np. agrowłókniny, która przepuszcza wodę)
- warstwa nawierzchniowa (żwir lub grys)
Wybierając żwir na ścieżki, mamy do wyboru wiele kolorów, a także frakcji. Częściej wybierane są jednak te o mniejszych rozmiarach, gdyż są wygodniejsze w użytkowaniu i łatwiej jest się po nich poruszać.