Zabudowa pralki w łazience

Wybierając pralkę, warto rozważyć jej gabaryty, niezbędne dla nas funkcje oraz wielkość wsadu. Nowoczesna technologia daje dziś do dyspozycji sprzęty o niewielkich rozmiarach, bez utraty funkcjonalności. Do kawalerki można na przykład kupić pralkę o głębokości 40 cm, z bębnem o pojemność 50 l, który zmieści aż 7 kg wsadu! Nie każdy wie, że można też wybrać model wolno stojący lub przeznaczony do zabudowy. Ten ostatni daje szansę na ukrycie pralki za drzwiczkami meblowymi.

Pralka wolno stojąca to tańsze rozwiązanie niż model do zabudowy. W przestrzeni łazienki jest sprzętem bardziej mobilnym i łatwiej dostępnym, co ma znaczenie przy naprawach czy wymianie. Planując dla niej miejsce, warto pamiętać, że oprócz fabrycznych wymiarów (np. standardowe: szerokości 60 cm, głębokość 60 cm, wysokość 85 cm) należy przewidzieć dodatkowe centymetry. Przede wszystkim trzeba do głębokości pralki dodać około 10 cm na podłączenie węży doprowadzających i odprowadzających wodę, zawór hydrauliczny oraz kontakt elektryczny. Oczywiście łącza można wyprowadzić nad pralką i obudować je na wymiar korpusem szafki, trzeba jednakże zapewnić dostęp do wszystkich mediów.

Najczęściej jednak chcemy schować te elementy za pralką. Pamiętaj, by gniazdo elektryczne znajdowało się powyżej przyłączeń wodnych i w odległości zapewniającej bezpośrednie podłączenie – niewskazane jest używanie przedłużaczy. Dodatkowo należy dodać około 2 cm dystansu od bocznych ścianek pralki na ruchy spowodowane wirowaniem bębna. Równocześnie należy pamiętać o przepisowej odległości pralki od umywalki, prysznica i wanny – nie może być mniejsza niż 60 cm.

Choć pralka wolno stojąca nie nadaje się do pełnej zabudowy, można umieścić ją pod szafką lub blatem. Jeśli nie przepadasz za widokiem szklanych drzwi i pokręteł pralki, wybierz model ładowany od góry. Wówczas fragment blatu nad nią należy zamontować na zawiasach, a ewentualną szafkę zawiesić wyżej, by możliwe było swobodne otwarcie wieka. Po zamknięciu zyskasz przestrzeń np. na kosz na bieliznę.

Doskonałym miejscem dla pralki w łazience jest przestrzeń pod skosem, gdy łazienka mieści się na poddaszu. Standardowy sprzęt o wysokości 85 cm można dosunąć do ścianki kolankowej. Jeśli połacie tworzą pełny skos do linii podłogi, warto i tak wykorzystać nieużytkową przestrzeń, nawet stawiając pralkę w pewnej odległości od ściany. Obsługa pralki nie wymaga długiego stania przy niej - najczęściej korzystamy z pokręteł i bębna, do których i tak trzeba się schylić, dlatego nieistotne jest, że nie można w pełni wyprostować w tym miejscu sylwetki.

Według producentów pralki do zabudowy nie wymagają wentylacji, stąd możliwość skonstruowania szafki, w której schowamy cały jej korpus. Otwierane drzwiczki umożliwiają dostęp do sprzętu. Dla pełnego bezpieczeństwa poleca się jednak wykonanie w nich nawet nieznacznej szczeliny wentylacyjnej – na pewno nie zaszkodzi, a dodatkowa cyrkulacja powietrza przyda się zarówno pralce, jak i konstrukcji szafki.

Jeśli w łazience znajduje się wnęka, warto w niej ustawić pralkę i z płyty ją obudowującej wykonać półki i szafki sięgające sufitu. W ten sposób wykorzystasz maksymalnie przestrzeń, a stosując choćby gładkie i jednolite kolorystycznie fronty drzwiczek, zamaskujesz sprzęt i miejsce przechowywania środków piorących, kosmetyków, ręczników itp.

Pamiętaj, że standardowa pralka 60-centymetrowa dla swobodnego ustawienia potrzebuje wnęki o głębokości 70 cm. Płytsza 45 cm lub 40 cm wymaga również dodatkowych 10 cm przestrzeni.

W łazience zaprojektowanej na rzucie kwadratu lub wydłużonego prostokąta można pralkę umieścić w szafce stojącej przykrytej blatem, w którym na dalszym jego odcinku będzie np. wpuszczana umywalka zlokalizowana pod ściennym lustrem. Ten fragment blatu może być łagodnie wcięty, czyli węższy niż nad pralką. Wówczas zyskujesz dodatkową przestrzeń w łazience. Pamiętaj, że blat nie może opierać się na urządzeniu a jedynie na bocznych ściankach szafki.