Renowacja elewacji domu

Najpopularniej stosowane były w latach 90-tych ubiegłego wieku.
Rozpoznanie go nie powinno być kłopotliwe – charakteryzuje się dużą grubością dochodzącą do 2 cm, oraz faktem nie stosowania go na podłożu z materiału izolacyjnego (styropian)

Ten typ tynków jest dość trudny do uszkodzenia ze względu na swoja trwałość.
Często, jego renowacja polega jedynie na odmalowaniu zszarzałych kolorów przy użyciu farby elewacyjnej.

W przypadku drobnych otarć, czy zauważalnych pęknięć, wystarcza naprawa za pomocą uniwersalnej zaprawy murarskiej. Niektóre z tego typu preparatów pozwalają na wypełnienie zagłębień od 2 do 15 mm. Miejsca posiadające głębsze uszczerbki i uszkodzenia należy czasem skuć do żywego muru, oczyścić, zagruntować i uzupełnić finalnie ubytki zaprawą tynkarską.

W sytuacji głębszego uszkodzenia a naruszeniem elementu izolującego ( np.: styropianu) , należy uzupełnić dokładnie brakujący fragment nowym dopasowanym kawałkiem materiału izolującego o tej samej grubości i sklejamy go z całością za pomocą zaprawy, nanosimy na element siatkę zbrojąca i mocujemy ją zaprawą tynkową.

Stosowane są z powodzeniem w Polsce od kilku lat. Nakładane są zgodnie ze swoja nazwą, na warstwie około 2 mm, na materiał izolacyjny (najczęściej styropian) .
Popularne problemy spotykane w przypadku tych tynków to zanieczyszczenia, szczególnie w postaci zielonego polotu (mikroorganizmy) , oraz poważniejsze uszkodzenia mechaniczne angażujące warstwę izolacyjną.

Na elewacji osadzają się zanieczyszczenia z kurzu, błota, kwaśnych deszczy, ale również takie o pochodzeniu organicznym.
Wszystkie te nieczystości powinny zostać dokładnie usunięte przez przystąpieniem do poważniejszych robót renowacyjnych.

Najczęściej do tego celu stosowane są preparaty chemiczne z szerokiej dostępnej na rynku gamy. Możemy dodatkowo wspomóc się wysokociśnieniowa myjką, ostra metalową szczotką lub jeśli wszystko zawiedzie- piaskowaniem. Zabrudzenia nieorganiczne możemy również usuwać za pomocą myjki podciśnieniowej połączonej z siłą detergentu.

Gruntowne odnowienie sypiącej się elewacji, przywodzi inwestora do dwóch dostępnych możliwości:

• Usunięcia starego tynku kompletnie i położenia nowego
• Położenia nowego tynku na starym

Pierwszą metodę stosujemy w sytuacji gdy mamy do czynienia z domem nie ocieplonym.
Kładziona wtedy jest nowa warstwa cienkowarstwowego tynku, po kompletnym usunięciu starego i oczyszczeniu ścian oraz ich zagruntowaniu.

Trudniejszą sytuacja jest ta w której dom jest ocieplony. Usuwanie tynku całościowo , jest wtedy silnie utrudnione i mogłoby się wiązać z dodatkowymi kosztami uzupełnienia izolacji styropianowej.
Stąd też, najlepszym rozwiązaniem jest nałożenie nowego tynku na już istniejący.

Jeśli stary Tynk jest cienkowarstwowy, przyjmuje się zasadę że możliwe jest położenie nań każdego nowego cienkowarstwowego tynku dostępnego na rynku. Występuje tu jednak pewien wyjątek.
Jeśli wcześniej, na ścianie zbudowanej z betonu komórkowego był kładziony tynk mineralny, przy renowacji nie powinniśmy nakładać tynku akrylowego gdyż może to spowodować zatrzymanie wody w ścianie..

Przed położeniem nowego tynku- na warstwę starego, należy dokładnie wyrównać powierzchnię za pomocą zaprawy wyrównującej.