Jak dbać o skórzane meble? Renowacja krok po kroku

Skórzane meble – nie dla…

… miłośników zwierząt. I nie chodzi tylko o wątpliwości etyczne czy troskę o środowisko. Także właściciele psów i kotów powinni się dobrze zastanowić przed zakupem. Typowy mruczek lubi ostrzyć pazury na skórzanych oparciach, a przekonanie kota do zmiany nawyków to syzyfowa praca. Co prawda można kanapę przykryć grubą kapą, ale w takim razie trudno będzie się nią cieszyć. Psy również zostawiają na skórze ślady pazurów, a po powrocie ze spacerów błoto i kurz. Na koniec – małe dzieci. Trudno je oczywiście porównywać z domowymi zwierzętami. Choćby dlatego, że maluchy mają większą fantazję i dysponują całym arsenałem farb, flamastrów, płynów… W tej sytuacji łatwo o plamy. Może lepiej poczekać z zakupem wymarzonych mebli, aż dzieci podrosną?

Na co dzień

O skórzaną tapicerkę warto dbać regularnie, raz w tygodniu usuwając z niej kurz i przecierając miękką szmatką, zwilżoną jednym ze środków do pielęgnacji skóry. Nie nadają się do tego celu płyn do mycia naczyń ani mydło, a nawet chusteczki odświeżające. Zwykłe detergenty wysuszają skórę i odbierają jej elastyczność.

Skórzanym meblom szkodzi wilgoć, mokre mogą ulegać atakowi grzybów i pleśni. Z kolei promienie UV prowadzą do blaknięcia i utraty koloru, mebli skórzanych lepiej nie ustawiać więc w nasłonecznionym pomieszczeniu. Zbyt wysoka temperatura również nie jest korzystna, dlatego minimalna odległość od grzejnika to pół metra.

Renowacja skórzanego fotela

Co zrobić ze podniszczonym skórzanym meblem? Jeśli uszkodzenia czy zaplamienia są poważne, najlepiej oddać go w ręce specjalistów. Usługa może okazać się dość kosztowna i czasochłonna, ale szanse na dobry efekt są duże. Z drobnymi zmianami można poradzić sobie samodzielnie.

Ciemne plamy na oparciu czy podłokietnikach to wynik wchłaniania ludzkiego potu i łoju, z biegiem czasu pojawiają się na niemal wszystkich intensywnie używanych meblach. Tapicerkę należy odtłuścić benzyną, a następnie przetrzeć preparatem odtłuszczającym do skór. Zabieg zwykle trzeba powtórzyć kilkukrotnie. W wielu przypadkach okazuje się, że miejsce ciemnej plamy zajęło jasne odbarwienie, trzeba wówczas ponownie zafarbować przynajmniej część mebla. Zalany wodą albo innym płynem mebel trzeba od razu oczyścić. Ciecz zbieramy delikatnie przykładając ściereczkę czy gąbkę. Pocieranie tylko pogorszy sprawę. Płytkie rysy można zamaskować używając specjalnego mazaka do skór, albo przecierając tamponem zwilżonym farbą. Ewentualne zadziory i odstające włókna usuwa się drobnoziarnistym papierem ściernym.

Głębsze rysy wypełnia się tzw. skórą w płynie, a po wyschnięciu masy barwi. Dziury po kocich pazurach maskujemy, nanosząc w uszkodzone miejsce odrobinę kleju, wciskając odstający strzępek, a na następnie nanosząc na powierzchnię farbę tonującą. Rozcięcia i pęknięcia skóry to poważne uszkodzenia. Trzeba je na całej długości podkleić od spodu szeroką łatą. W kolejnych etapach nanosi się grunt, warstwę płynnej skóry, farbę. W naprawach stosuje się kleje do skór, dające po wyschnięciu elastyczną spoinę. Kleje cyjanoakrylowe (kropelka i podobne preparaty) szybko twardnieją, ale są kruche. Powierzchniowe plamy na jasnej skórze można spróbować usunąć gumką chlebową używaną przez rysowników.

Babcine sposoby

Stare poradniki polecają czyszczenie skórzanych mebli białkiem jaja. Ubite na gęstą pianę doprawia się kilkoma kroplami terpentyny wciera się delikatnie w powierzchnię skóry i zostawia do wyschnięcia. Po dwóch – trzech godzinach pozostałości piany należy zetrzeć, a mebel zapastować i wypolerować. To pracochłonne zajęcie, ale daje dobre efekty. Niezależnie od rodzaju preparatu, warto wypróbować go najpierw na niewidocznej części mebla, a dopiero później przeprowadzić właściwą naprawę. Skóra jako materiał naturalny ma zróżnicowane właściwości, pod wpływem zastosowanego środka może np. zmienić kolor na zbyt ciemny.