Montaż instalacji grzewczej. Jakich błędów unikać?

Niedowymiarowanie bądź przewymiarowanie źródła ciepła

Instalacja centralnego ogrzewania powinna zostać wykonana w oparciu o rzeczywiste dane o ogrzewanym obiekcie. Chodzi tu przede wszystkim o projektowe obciążenie cieplne budynku, w którym policzone są straty ciepła przez przenikanie i na drodze wentylacji grawitacyjnej. Skutki zakupu kotła o zbyt niskiej mocy grzewczej są oczywiste – nie będzie skutecznie ogrzewał pomieszczeń podczas mroźnych dni. Model o zbyt dużej mocy w stosunku do zapotrzebowania na ciepło będzie generował większe straty ciepła, kocioł na paliwa stałe w takich warunkach pracuje na niskim zakresie mocy (sprawność kotła utrzymuje się na niskim poziomie). Takie urządzenie po osiągnięciu zaprogramowanej temperatury będzie pracować w warunkach postoju, ze szkodą dla środowiska i portfela użytkownika.

Z kolei obliczanie strat ciepła na podstawie wskaźników przyjmowanych na 1 m2 powierzchni pomieszczenia może mieć niewiele wspólnego ze stanem faktycznym. Każdy budynek wymaga indywidualnego podejścia do kwestii doboru mocy źródła ciepła. Domy mogą mieć charakterystyczne cechy – inne niż obiekt statystyczny, do którego odnoszą się wielkości podawane przez instalatorów lub sprzedawców urządzeń grzewczych.

Niewłaściwie dobrane grzejniki

Źle przyjęte straty ciepła mogą mieć negatywny skutek także w doborze grzejników. Jeżeli wszystkie zostaną przewymiarowane w równym stopniu, taki błąd można naprawić, korygując parametry pracy instalacji – jest to możliwe w przypadku kotłów gazowych i olejowych. Dla takich urządzeń niedowymiarowanie będzie szkodliwe, gdyż większa temperatura wody obniży sprawność kotła kondensacyjnego. Przewymiarowane grzejników będzie skrajnie niekorzystne w przypadku kotła na paliwo stałe, gdyż może prowadzić do ciągłego przegrzewania pomieszczeń, wymuszając na urządzeniu ciągłą pracę w warunkach zdławienia. Moc i wielkość grzejnika powinna zostać dobrana do obliczonego zapotrzebowania na ciepło pomieszczenia. Dobierając grzejniki do konkretnej instalacji, należy uwzględnić parametry, jakie przyjęto w projekcie, np. 75/65°C lub 55/45°C.

Niedostateczna izolacja rur instalacyjnych

Często spotykanym błędem popełnianym przy wykonywaniu instalacji jest pozostawienie rur grzewczych bez izolacji lub izolowanych niewłaściwym materiałem w pomieszczeniach nieogrzewanych. Im cieplejsza woda w instalacji, a otoczenie chłodniejsze, tym izolacja powinna być grubsza lub mieć lepszy, tzn. niższy współczynnik lambda. Powinien on wynosić co najmniej 20 mm dla rur o średnicy do 20 mm oraz 30 mm dla rur o średnicy do 22 oraz 30 mm. Jeżeli rury w zbyt cienkiej otulinie poprowadzimy np. w posadzce betonowej, mogą wystąpić straty ciepła do gruntu. Częstym zaniedbaniem jest niedokładne wykonanie izolacji w takich miejscach jak kolanka czy kołnierze rur. Takie odcinki w garażu czy w piwnicy mogą stać się mostkami cieplnymi.

Brak projektu ogrzewania podłogowego

Inwestorzy często decydują się na wykonanie instalacji ogrzewania podłogowego bez wcześniejszego przygotowania dokumentacji projektowej. Projekt ogrzewania podłogowego zawiera wszystkie dane dotyczące instalacji. Zawarta jest w nim grubość rur grzewczych oraz trasa przebiegu. Ich rozstaw jest dostosowany do warunków pomieszczenia oraz do parametrów wody zasilającej w instalacji i grubości wylewki, materiału posadzki, a także zapotrzebowania cieplnego. W projekcie wykonane zostaje również zrównoważenie hydrauliczne instalacji, która ma odzwierciedlenie w postaci wartości nastaw podanych dla każdego obiegu ogrzewania podłogowego. Bez kompletnej dokumentacji inwestor nie otrzyma gwarancji, że wykonana instalacja zapewni komfort cieplny w okresie grzewczym. W wyniku braku dokumentacji może dojść do takich błędów jak: niewystarczająca izolacja podłogi, nieefektywna współpraca ogrzewania podłogowego z grzejnikami ściennymi, niedokładna regulacja instalacji ogrzewania podłogowego itp.

Damian Czernik